Customer Reviews

เราไม่ค่อยได้ตามนิยายแนวแจ่มใสเลิฟซีรีส์เสียเท่าไหร่ ส่วนมากที่อ่านจะเป็นแนวแบบผู้ใหญ่ๆหน่อย อย่างของทอรัก 1168, พิมพ์คำในเครือสถาพรบุ๊คส์หรือณ บ้านวรรณกรรม แบบที่สามารถสร้างเป็นละครได้อะไรทำนองนี้ ที่เราเลือกเรื่องนี้มาอ่านส่วนหนึ่งเกิดจากการสุ่มเลือกมาอ่านฆ่าเวลา (เรื่องจริงนะ 5555) แต่เพราะจากการหยิบๆมาเนี่ยแหละค่ะ ใครจะนึกว่าเราจะชอบเรื่องนี้ไปได้ อันดับแรกคือพล็อตที่ต้องใจเรา ถึงจะดูเหมือนซ้ำซากอย่างการโดนคำสาปแล้วต้องหาทางแก้คำสาปก็ตาม แต่คนที่โดนคำสาปนั้นคือซิกแซก พระเอกของเรื่องค่ะ ที่โดนสาปไม่ธรรมดาแต่สาปให้เป็นผู้หญิงค่ะ 5555 แค่นี้ก็น่าสนใจแล้วใช่ไหมล่ะค่ะ เท่านั้นไม่พอตัวละครพระนางในเรื่องก็โดนใจเรามากเลยค่ะ (อาจจะหมั่นไส้พระเอกนิดหน่อย) นางเอกก็เป็นลูกสาวของผอ.มหาลัย ค่อนข้างมีอิทธิพลและเข้มแข็ง ชอบช่วยเหลือผู้อื่น ส่วนพระเอกนั้นเปิดมาตอนแรกเราก็หมั่นไส้เลยค่ะ โครตเจ้าชู้เลย เปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า แต่ยังพอมีดีอยู่บ้างนิดหน่อย ทีนี้จุดที่น่าสนใจคือพระเอกกับนางเอกเคยเป็นแฟนเก่ามาก่อนค่ะ ปกติไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้เท่าไหร่ บางทีอาจจะมีก็ได้ แต่เท่าที่อ่านมาเราไม่เคยเจอนะคะ ดังนั้นเรื่องความสัมพันธ์จึงออกจะชังน้ำหน้ากันอยู่ ยิ่งพอพระเอกโดนสาปเป็นผู้หญิงแล้วให้นางเอกคอยช่วยนี่เป็นอะไรที่สะใจเรามากค่ะ 5555 เพราะตอนเป็นผู้หญิงนั้นพระเอกจะได้เข้าใจถึงความลำบากของผู้หญิงเสียที และทำให้เข้าใจในตัวผู้หญิงมากขึ้นด้วย คนเขียนไม่ได้เขียนแบบฮาๆเท่าไหร่ แต่สำนวนใช้ได้ค่ะ ไม่มีอีโมติคอนแล้ว (รู้สึกระยะหลังๆไม่มีเจ้าอีโมติคอนก็ดีเกมือนกัน เพียงแค่ปรับสำนวนให้สั้นๆง่ายๆหน่อย) เราว่าเป็นซีรีย์ที่สนุกเกินคาดเลยค่ะ อ่านแล้วรับรองความสะใจ 5555

เราไม่ค่อยได้ตามนิยายแนวแจ่มใสเลิฟซีรีส์เสียเท่าไหร่ ส่วนมากที่อ่านจะเป็นแนวแบบผู้ใหญ่ๆหน่อย อย่างของทอรัก 1168, พิมพ์คำในเครือสถาพรบุ๊คส์หรือณ บ้านวรรณกรรม แบบที่สามารถสร้างเป็นละครได้อะไรทำนองนี้ ที่เราเลือกเรื่องนี้มาอ่านส่วนหนึ่งเกิดจากการสุ่มเลือกมาอ่านฆ่าเวลา (เรื่องจริงนะ 5555) แต่เพราะจากการหยิบๆมาเนี่ยแหละค่ะ ใครจะนึกว่าเราจะชอบเรื่องนี้ไปได้ อันดับแรกคือพล็อตที่ต้องใจเรา ถึงจะดูเหมือนซ้ำซากอย่างการโดนคำสาปแล้วต้องหาทางแก้คำสาปก็ตาม แต่คนที่โดนคำสาปนั้นคือซิกแซก พระเอกของเรื่องค่ะ ที่โดนสาปไม่ธรรมดาแต่สาปให้เป็นผู้หญิงค่ะ 5555 แค่นี้ก็น่าสนใจแล้วใช่ไหมล่ะค่ะ เท่านั้นไม่พอตัวละครพระนางในเรื่องก็โดนใจเรามากเลยค่ะ (อาจจะหมั่นไส้พระเอกนิดหน่อย) นางเอกก็เป็นลูกสาวของผอ.มหาลัย ค่อนข้างมีอิทธิพลและเข้มแข็ง ชอบช่วยเหลือผู้อื่น ส่วนพระเอกนั้นเปิดมาตอนแรกเราก็หมั่นไส้เลยค่ะ โครตเจ้าชู้เลย เปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า แต่ยังพอมีดีอยู่บ้างนิดหน่อย ทีนี้จุดที่น่าสนใจคือพระเอกกับนางเอกเคยเป็นแฟนเก่ามาก่อนค่ะ ปกติไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้เท่าไหร่ บางทีอาจจะมีก็ได้ แต่เท่าที่อ่านมาเราไม่เคยเจอนะคะ ดังนั้นเรื่องความสัมพันธ์จึงออกจะชังน้ำหน้ากันอยู่ ยิ่งพอพระเอกโดนสาปเป็นผู้หญิงแล้วให้นางเอกคอยช่วยนี่เป็นอะไรที่สะใจเรามากค่ะ 5555 เพราะตอนเป็นผู้หญิงนั้นพระเอกจะได้เข้าใจถึงความลำบากของผู้หญิงเสียที และทำให้เข้าใจในตัวผู้หญิงมากขึ้นด้วย คนเขียนไม่ได้เขียนแบบฮาๆเท่าไหร่ แต่สำนวนใช้ได้ค่ะ ไม่มีอีโมติคอนแล้ว (รู้สึกระยะหลังๆไม่มีเจ้าอีโมติคอนก็ดีเกมือนกัน เพียงแค่ปรับสำนวนให้สั้นๆง่ายๆหน่อย) เราว่าเป็นซีรีย์ที่สนุกเกินคาดเลยค่ะ อ่านแล้วรับรองความสะใจ 5555

เป็นนิยายจากค่าย Happy banana ที่มีปกราวกับมังงะของญี่ปุ่น เราชักทึ่งแล้วว่าวงการหนังสือของไต้หวันพัฒนาได้เร็วจริงๆ แถมยังแต่งนิยายแฟนตาซีอิงแบบจีนอย่างนี้ดีๆเยอะเสียด้วย สำหรับคนที่เป็นคอเทพนิยายจีนน่าจะคุ้นหูกับตำนานเทพแปดเซียนบ้าง ที่ลงมาปราบปีศาจยังโลกมนุษย์ ซึ่งนิยายเรื่องนี้ตัวเอกคือเทพเซียนหลันไฉ่เหอ ที่ตามตำนานเล่าว่ามีเพศไม่แน่ชัดดูเหมือนทั้งผู้หญิงและผู้ชาย ถือตะกร้าหวายที่เต็มไปด้วยพืชผักและสมุนไพร แต่นิยายเรื่องนี้เอาจริงๆ จับเทพเซียนเหล่านั้นมาดัดแปลงให้มันฮาๆหน่อย กลายเป็นว่าหลันไฉ่เหอนั้นเป็นชายแท้ๆที่ถ้าใครมาบอกว่าไม่แมนจะโมโหมาก ถึงขนาดด่าคำหยาบคายเลยทีเดียว ตัวบอบบางแต่เรี่ยวแรงมหาศาล มักชอบทำหน้าใสซื่อไร้ผิดภัยทั้งที่จริงแล้วค่อนข้างเจ้าเล่ห์ไม่น้อย การบรรยายเรื่องนี้ค่อนข้างละเอียดยาวยืดสักหน่อย แต่ด้านภาษาก็ไม่ได้ติดขัดอะไร ทว่าบางคนที่ชอบการบรรยายแบบรวบรัดอาจจะเบื่อเป็นช่วงๆ เราเป็นคนหนึ่งที่จำต้องอ่านข้ามในบางฉากไปคือรู้แค่ว่าเกิดอะไรขึ้นก็พอแล้วและไม่ต้องการอ่านบรรยายบทความรู้สึกตัวละครตัวนั้นที่เราว่ามันไม่น่าจำเป็นต้องใส่มาเลยนะ ตัวละครก็เด่นดี มีคู่หูตัวเอกที่นักเขียนนิยายกำลังหาข้อมูลเรื่องแปดเซียนมาเป็นธีมแต่งพอดีและมีเกี่ยวกับกองบรรณาธิการและสำนักพิมพ์ด้วย สรุปคนเขียนเขาเล่นเอาแบบนี้เลยนะ 5555 เราชอบการออกแบบคาแรกเตอร์ตัวละครค่ะ วาดได้สวยและน่ารักมากๆ ลายเส้นกับการลงสีไม่แพ้ญี่ปุ่นเลยทีเดียว ตัวเรื่องจะเน้นการตามหาพืชในตระกล้าของหลันไฉ่เหอที่จู่ๆก็หายตัวไปอย่างลึกลับ เหลือไว้เพียงหัวไช้เท้าอย่างอาหลัวคอยเป็นพลังให้หลันไฉ่เหอและเป็นตัวละครที่ตลกที่สุดในเรื่องด้วย 5555 เขาต้องไปตามจับกลับมาให้ครบก่อนที่เจ้าพืชพวกนั้นจะก่อความเดือดร้อนในโลกมนุษย์ ใครชอบเรื่องที่หยิบยกเอาบุคคลในตำนานมาใช้แต่งเรื่องลองอ่านดูนะคะ

เป็นนิยายจากค่าย Happy banana ที่มีปกราวกับมังงะของญี่ปุ่น เราชักทึ่งแล้วว่าวงการหนังสือของไต้หวันพัฒนาได้เร็วจริงๆ แถมยังแต่งนิยายแฟนตาซีอิงแบบจีนอย่างนี้ดีๆเยอะเสียด้วย สำหรับคนที่เป็นคอเทพนิยายจีนน่าจะคุ้นหูกับตำนานเทพแปดเซียนบ้าง ที่ลงมาปราบปีศาจยังโลกมนุษย์ ซึ่งนิยายเรื่องนี้ตัวเอกคือเทพเซียนหลันไฉ่เหอ ที่ตามตำนานเล่าว่ามีเพศไม่แน่ชัดดูเหมือนทั้งผู้หญิงและผู้ชาย ถือตะกร้าหวายที่เต็มไปด้วยพืชผักและสมุนไพร แต่นิยายเรื่องนี้เอาจริงๆ จับเทพเซียนเหล่านั้นมาดัดแปลงให้มันฮาๆหน่อย กลายเป็นว่าหลันไฉ่เหอนั้นเป็นชายแท้ๆที่ถ้าใครมาบอกว่าไม่แมนจะโมโหมาก ถึงขนาดด่าคำหยาบคายเลยทีเดียว ตัวบอบบางแต่เรี่ยวแรงมหาศาล มักชอบทำหน้าใสซื่อไร้ผิดภัยทั้งที่จริงแล้วค่อนข้างเจ้าเล่ห์ไม่น้อย การบรรยายเรื่องนี้ค่อนข้างละเอียดยาวยืดสักหน่อย แต่ด้านภาษาก็ไม่ได้ติดขัดอะไร ทว่าบางคนที่ชอบการบรรยายแบบรวบรัดอาจจะเบื่อเป็นช่วงๆ เราเป็นคนหนึ่งที่จำต้องอ่านข้ามในบางฉากไปคือรู้แค่ว่าเกิดอะไรขึ้นก็พอแล้วและไม่ต้องการอ่านบรรยายบทความรู้สึกตัวละครตัวนั้นที่เราว่ามันไม่น่าจำเป็นต้องใส่มาเลยนะ ตัวละครก็เด่นดี มีคู่หูตัวเอกที่นักเขียนนิยายกำลังหาข้อมูลเรื่องแปดเซียนมาเป็นธีมแต่งพอดีและมีเกี่ยวกับกองบรรณาธิการและสำนักพิมพ์ด้วย สรุปคนเขียนเขาเล่นเอาแบบนี้เลยนะ 5555 เราชอบการออกแบบคาแรกเตอร์ตัวละครค่ะ วาดได้สวยและน่ารักมากๆ ลายเส้นกับการลงสีไม่แพ้ญี่ปุ่นเลยทีเดียว ตัวเรื่องจะเน้นการตามหาพืชในตระกล้าของหลันไฉ่เหอที่จู่ๆก็หายตัวไปอย่างลึกลับ เหลือไว้เพียงหัวไช้เท้าอย่างอาหลัวคอยเป็นพลังให้หลันไฉ่เหอและเป็นตัวละครที่ตลกที่สุดในเรื่องด้วย 5555 เขาต้องไปตามจับกลับมาให้ครบก่อนที่เจ้าพืชพวกนั้นจะก่อความเดือดร้อนในโลกมนุษย์ ใครชอบเรื่องที่หยิบยกเอาบุคคลในตำนานมาใช้แต่งเรื่องลองอ่านดูนะคะ

เราเชื่อว่าแนวพ่อสื่อพ่อชักนี่มีให้เห็นซ้ำๆกันหลายเรื่อง แต่จะมีเรื่องไหนบ้างค่ะ ที่เล่นเปิดเป็นบริษัทสำหรับงานด้านแม่สื่อพ่อสื่อแบบนี้โดยเฉพาะ เรื่องนี้ล่ะค่ะที่เอาคำว่าแม่สื่อมาทำให้เป็นรูปธรรม ไม่ใช่การวานเพื่อน พ่อแม่หรือคนสนิทมาเป็นผู้สื่อความรักให้ แต่เป็นพนักงานที่จะทำหน้าที่นี้ให้แทน นางเอกของเราชื่อว่ากลิ่นจันทร์เป็นมือวางอันดับหนึ่งของบริษัทที่ชักนำคู่ให้มาแต่งงานกันนักต่อนักแล้ว และสร้างชื่อเสียงเป็นที่เลื่องลือไม่น้อย คราวนี้เธอต้องเจอศึกหนักแบบที่จะโค่นตำแหน่งในบริษัทลง เผลอๆอาจจะทำให้บริษัทถึงขั้นปิดตัวเลยด้วย หากว่าทำไม่สำเร็จ ทว่าค่าตอบแทนงานนี้ก็หนักใช่ย่อย เย้ายวนใจมาก สุดท้ายอิทธิพลทางด้านเงินมีอำนาจมากกว่า 5555 เธอจึงยอมรับงานนี้ค่ะ เราชอบนางเอกเรื่องนี้ค่ะ ปากจัดดี แถมกัดแสบเสียด้วยนะ เป็นผู้หญิงในวัยทำงานที่มีความรับผิดชอบต่อหน้าที่ดี ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ ไม่ว่าจะต้องลำบากแค่ไหนก็จะทำงานออกมาให้สำเร็จ มีความอดทนสูง เรานี่ซูฮกนางเอกหลายรอบเลยค่ะ คือคุณเธออึดจริงๆ ขนาดโดนพระเอกกลั่นแกล้งสารพัด เป็นเราคงท้อตั้งแต่แรกๆแล้วค่ะ เพราะวิธีแกล้งของพระเอกใช่ธรรมดาเสียทีไหน อย่างวันแรกที่เจอกันก็หลอกนางเอกให้ล้างจานในครัวได้แล้วหลายชั่วโมง เป็นพระเอกที่ร้ายไหมล่ะค่ะ 5555 เราไม่ค่อยเจอพระเอกที่ฉลาดๆ เก่งด้านการทำอาหาร แถมยังกวน เจ้าเล่ห์ กลับกลอกเท่าคนนี้อีกแล้ว (หรืออาจจะมีแต่เรานึกพระเอกประเภทร้ายแบบกวนๆอย่างนี้ไม่ออกค่ะ ถ้าจะมีก็มีแต่แนวซีรีย์ของแจ่มใสมากกว่าจะเห็นเป็นแบบนวนิยาย) เนื้อเรื่องนี่ชิงไหวชิงพริบในการจับพระเอกมาดูตัวและแต่งงานกับคู่ที่เป็นเป้าหมายให้ได้ โดยหารู้ไม่ว่ายิ่งทำแบบนี้ก็ยิ่งสนใจกันและใกล้ชิดกันมากขึ้น ส่วนบทสรุปจะเป็นยังไงลองไปตามอ่านดูนะคะ รับรองสนุก มันส์ ฮา ครบรสแน่นอน

เราเชื่อว่าแนวพ่อสื่อพ่อชักนี่มีให้เห็นซ้ำๆกันหลายเรื่อง แต่จะมีเรื่องไหนบ้างค่ะ ที่เล่นเปิดเป็นบริษัทสำหรับงานด้านแม่สื่อพ่อสื่อแบบนี้โดยเฉพาะ เรื่องนี้ล่ะค่ะที่เอาคำว่าแม่สื่อมาทำให้เป็นรูปธรรม ไม่ใช่การวานเพื่อน พ่อแม่หรือคนสนิทมาเป็นผู้สื่อความรักให้ แต่เป็นพนักงานที่จะทำหน้าที่นี้ให้แทน นางเอกของเราชื่อว่ากลิ่นจันทร์เป็นมือวางอันดับหนึ่งของบริษัทที่ชักนำคู่ให้มาแต่งงานกันนักต่อนักแล้ว และสร้างชื่อเสียงเป็นที่เลื่องลือไม่น้อย คราวนี้เธอต้องเจอศึกหนักแบบที่จะโค่นตำแหน่งในบริษัทลง เผลอๆอาจจะทำให้บริษัทถึงขั้นปิดตัวเลยด้วย หากว่าทำไม่สำเร็จ ทว่าค่าตอบแทนงานนี้ก็หนักใช่ย่อย เย้ายวนใจมาก สุดท้ายอิทธิพลทางด้านเงินมีอำนาจมากกว่า 5555 เธอจึงยอมรับงานนี้ค่ะ เราชอบนางเอกเรื่องนี้ค่ะ ปากจัดดี แถมกัดแสบเสียด้วยนะ เป็นผู้หญิงในวัยทำงานที่มีความรับผิดชอบต่อหน้าที่ดี ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ ไม่ว่าจะต้องลำบากแค่ไหนก็จะทำงานออกมาให้สำเร็จ มีความอดทนสูง เรานี่ซูฮกนางเอกหลายรอบเลยค่ะ คือคุณเธออึดจริงๆ ขนาดโดนพระเอกกลั่นแกล้งสารพัด เป็นเราคงท้อตั้งแต่แรกๆแล้วค่ะ เพราะวิธีแกล้งของพระเอกใช่ธรรมดาเสียทีไหน อย่างวันแรกที่เจอกันก็หลอกนางเอกให้ล้างจานในครัวได้แล้วหลายชั่วโมง เป็นพระเอกที่ร้ายไหมล่ะค่ะ 5555 เราไม่ค่อยเจอพระเอกที่ฉลาดๆ เก่งด้านการทำอาหาร แถมยังกวน เจ้าเล่ห์ กลับกลอกเท่าคนนี้อีกแล้ว (หรืออาจจะมีแต่เรานึกพระเอกประเภทร้ายแบบกวนๆอย่างนี้ไม่ออกค่ะ ถ้าจะมีก็มีแต่แนวซีรีย์ของแจ่มใสมากกว่าจะเห็นเป็นแบบนวนิยาย) เนื้อเรื่องนี่ชิงไหวชิงพริบในการจับพระเอกมาดูตัวและแต่งงานกับคู่ที่เป็นเป้าหมายให้ได้ โดยหารู้ไม่ว่ายิ่งทำแบบนี้ก็ยิ่งสนใจกันและใกล้ชิดกันมากขึ้น ส่วนบทสรุปจะเป็นยังไงลองไปตามอ่านดูนะคะ รับรองสนุก มันส์ ฮา ครบรสแน่นอน

เรื่องนี้มีบางส่วนเกี่ยวเนื่องกับเรื่องเงารักซ่อนใจค่ะ เพียงแต่เปลี่ยนตัวละคร โดยฝ่ายพระเอกคราวนี้คือลม ที่เคยตามจีบนางเอกในเรื่องเงารักซ่อนใจค่ะ แน่นอนว่าเมื่อมันเป็นฝีมือการเขียนของติญญา มันจึงเศร้าและดราม่าสุดๆเลย (อีกแล้ว) เห็นชื่อน่าจะบอกธีมได้แล้วค่ะว่าเป็นความแค้น ลม พระเอกที่เป็นนายแบบมีชื่อเสียง เห็นท่าทางเหมือนเพลย์บอยแบบนี้ ใครจะนึกว่าเขาเป็นคนที่รักครอบครัวมาก เมื่อแม่ของเขาเกิดสงสัยว่าพ่อนอกใจ เขาจึงตามสืบดูจึงได้รู้ว่าคนที่พ่อมีใจเป็นสาวที่ใสซื่ออย่าง ณจันทร์ไปได้ อันที่จริงจากท่าทางของนางเอกน่าจะบอกอะไรหลายๆอย่างแล้วว่าเธอเป็นคนดีจริงๆ แต่พระเอกเรานี่ช่างเชื่อลมปากคนอื่นมากกว่าตัดสินจากการลองพบนางเอก อคติบังตาขนาดนี้ นางเอกทำดีแค่ไหนก็ไม่เข้าตาพระเอกเสียล่ะค่ะ นางเอกก็มีชีวิตที่ค่อนข้างชอกช้ำคือแม่เธอดำรงสถานะเป็นเมียน้อย และยังเอาอกเอาใจลูกของเมียหลวงมากกว่าลูกแท้ๆอย่างเธอ นางเอกหาเงินเพื่อจะให้แม่เอาไปใช้ เงินทั้งหมดเข้ากระเป๋าลูกเมียหลวงหมด โอ๊ย เราอ่านไปขัดใจไปค่ะเรื่องนี้ นอกจากนางเอกแล้ว ตัวละครที่เหลือเราหมั่นไส้หมด 5555 ที่ไม่ชอบสุดคือแม่นางเอกค่ะที่ยอมดำรงสถานะเมียน้อย แม้จะรู้สึกผิดต่อเมียหลวงจนต้องมาดูแลลูกเมียหลวงเป็นการทดแทน เราว่าต่อให้รักมากขนาดไหน แต่ชีวิตไม่มีความสุขจะไปดีได้ยังไง และน่าแปลกอีกอย่างคือคนแบบแม่นางเอกก็ดันมีจริงในโลกด้วย นางเอกถึงได้ช้ำใจทุกวันนี้ ส่วนเรื่องที่พ่อพระเอกมาเป็นชู้กับนางเอกนั้นไม่จริงเลยแม้แต่น้อยค่ะ กลับกันพ่อพระเอกคอยช่วยเหลือนางเอกเพราะเห็นแก่มิตรภาพที่มีต่อพ่อนางเอกและความสงสารค่ะ เรื่องนี้จะสอนอะไรหลายอย่างมาก ทั้งความไม่เชื่อใจกันระหว่างสามีภรรยา การปกปิดความลับ การตัดสินคนจากลมปากผู้อื่น และความรักที่ทำให้ตามืดบอด ฯลฯ เป็นดราม่าที่ตอนจบออกจะขัดใจไปนิด แต่ก็สะท้อนภาพสังคมในหลายๆรูปแบบเลย

เรื่องนี้มีบางส่วนเกี่ยวเนื่องกับเรื่องเงารักซ่อนใจค่ะ เพียงแต่เปลี่ยนตัวละคร โดยฝ่ายพระเอกคราวนี้คือลม ที่เคยตามจีบนางเอกในเรื่องเงารักซ่อนใจค่ะ แน่นอนว่าเมื่อมันเป็นฝีมือการเขียนของติญญา มันจึงเศร้าและดราม่าสุดๆเลย (อีกแล้ว) เห็นชื่อน่าจะบอกธีมได้แล้วค่ะว่าเป็นความแค้น ลม พระเอกที่เป็นนายแบบมีชื่อเสียง เห็นท่าทางเหมือนเพลย์บอยแบบนี้ ใครจะนึกว่าเขาเป็นคนที่รักครอบครัวมาก เมื่อแม่ของเขาเกิดสงสัยว่าพ่อนอกใจ เขาจึงตามสืบดูจึงได้รู้ว่าคนที่พ่อมีใจเป็นสาวที่ใสซื่ออย่าง ณจันทร์ไปได้ อันที่จริงจากท่าทางของนางเอกน่าจะบอกอะไรหลายๆอย่างแล้วว่าเธอเป็นคนดีจริงๆ แต่พระเอกเรานี่ช่างเชื่อลมปากคนอื่นมากกว่าตัดสินจากการลองพบนางเอก อคติบังตาขนาดนี้ นางเอกทำดีแค่ไหนก็ไม่เข้าตาพระเอกเสียล่ะค่ะ นางเอกก็มีชีวิตที่ค่อนข้างชอกช้ำคือแม่เธอดำรงสถานะเป็นเมียน้อย และยังเอาอกเอาใจลูกของเมียหลวงมากกว่าลูกแท้ๆอย่างเธอ นางเอกหาเงินเพื่อจะให้แม่เอาไปใช้ เงินทั้งหมดเข้ากระเป๋าลูกเมียหลวงหมด โอ๊ย เราอ่านไปขัดใจไปค่ะเรื่องนี้ นอกจากนางเอกแล้ว ตัวละครที่เหลือเราหมั่นไส้หมด 5555 ที่ไม่ชอบสุดคือแม่นางเอกค่ะที่ยอมดำรงสถานะเมียน้อย แม้จะรู้สึกผิดต่อเมียหลวงจนต้องมาดูแลลูกเมียหลวงเป็นการทดแทน เราว่าต่อให้รักมากขนาดไหน แต่ชีวิตไม่มีความสุขจะไปดีได้ยังไง และน่าแปลกอีกอย่างคือคนแบบแม่นางเอกก็ดันมีจริงในโลกด้วย นางเอกถึงได้ช้ำใจทุกวันนี้ ส่วนเรื่องที่พ่อพระเอกมาเป็นชู้กับนางเอกนั้นไม่จริงเลยแม้แต่น้อยค่ะ กลับกันพ่อพระเอกคอยช่วยเหลือนางเอกเพราะเห็นแก่มิตรภาพที่มีต่อพ่อนางเอกและความสงสารค่ะ เรื่องนี้จะสอนอะไรหลายอย่างมาก ทั้งความไม่เชื่อใจกันระหว่างสามีภรรยา การปกปิดความลับ การตัดสินคนจากลมปากผู้อื่น และความรักที่ทำให้ตามืดบอด ฯลฯ เป็นดราม่าที่ตอนจบออกจะขัดใจไปนิด แต่ก็สะท้อนภาพสังคมในหลายๆรูปแบบเลย

มารีวิวอีกครั้งผลงานของนักเขียนทมยันตี งานนวนิยายของนักเขียนท่านนี้ดีจริงเราต้องรีวิวค่ะ เราคงไม่ต้องสาธยายด้านภาษาและสำนวนเพราะขึ้นชื่อว่าทมยันตีนั้นต้องเรียกว่าเทพนักเขียนแล้วค่ะ รู้สึกว่าถ้าจำไม่ผิดนวนิยายเรื่องแก้วกลางดงจะได้รับการสร้างเป็นละครด้วยนะคะ น่าจะประมาณ 4 ครั้งได้ (เยอะจริงๆ แสดงว่าเรื่องนี้สนุกมากค่ะ) ถึงเราจะไม่เคยดูเลยสักเวอร์ชั่น แต่ว่าแค่อ่านผลงานต้นฉบับก็ถือว่าคุ้มค่าแล้วค่ะ พล็อตของเรื่องนี้จะเกี่ยวกับป่าเขา เป็นความรักที่ค่อนข้างจะมีสีสัน มีให้ฟินเป็นระยะ อ่านเบาสมอง แล้วก็น่ารักดีด้วยค่ะ ตัวละครพระเอกคือทรงเผ่าที่เป็นพราน เป็นคนเข้มแข็ง องอาจ มีด้านที่อ่อนโยน ส่วนนางเอกคือเมียวดี เป็นสาวชาวเขาที่น่ารักและสุดแสนแก่นแก้ว ขยันหาเรื่องปวดหัวมาให้พระเอก เพราะพ่อของเธอปกป้องพระเอกไว้จนตาย ซึ่งก่อนตายก็ได้ฝากฝังให้ดูแลเมียวดีไว้ เพื่อเป็นการทดแทนบุญคุณทรงเผ่าจึงต้องคอยดูแลเมียวดีตามสัญญาที่ให้ไว้และออกตามล่าเจ้าเสือที่ฆ่าพ่อของเมียวดี ก่อเกิดเป็นความรักและความผูกผันค่ะ เมียวดีนี่ถึงจะดูแก่นๆแต่น่าจะไปทางสดใสร่าเริงแบบสาวชาวเขามากกว่าค่ะ ดูเหมือนไร้เดียงสา ทว่าเธอฉลาดมากนะคะ ถ้าเป็นเรื่องเกี่ยวกับป่านี่ไว้ใจเธอได้เลย และเพราะเธอเป็นแบบนี้แหละ พอเข้ากรุงทีมีแต่หนุ่มๆมารุมรัก จนพระเอกต้องปวดหัวคอยขัดขวางให้ใครมาเกาะแกะเมียวดี 5555 เป็นเรื่องที่อ่านได้เรื่อยๆค่ะ ถึงแม้ว่าเมื่อเทียบกับผลงานอื่นของทมยันตี เรื่องนี้จะไม่ค่อยตรงใจเราเท่าไหร่  แต่ตัวละครโดนใจเรามากค่ะ หานางเอกที่ดีและฉลาดไปด้วยนี่ยากนะคะ มีแต่ร้ายฉลาด ไม่ก็ดีแต่ซื่อ(โง่) ซึ่งแบบนวนิยายรุ่นใหม่จะเป็นประเภทแรก ส่วนรุ่นก่อนจะเป็นประเภทหลัง ทั้งๆที่เรื่องนี้จัดว่าอยู่ในรุ่นก่อน แต่สร้างลักษณะนิสัยของนางเอกให้ต่างออกไป ดึงดูดความสนใจได้ดีค่ะ

มารีวิวอีกครั้งผลงานของนักเขียนทมยันตี งานนวนิยายของนักเขียนท่านนี้ดีจริงเราต้องรีวิวค่ะ เราคงไม่ต้องสาธยายด้านภาษาและสำนวนเพราะขึ้นชื่อว่าทมยันตีนั้นต้องเรียกว่าเทพนักเขียนแล้วค่ะ รู้สึกว่าถ้าจำไม่ผิดนวนิยายเรื่องแก้วกลางดงจะได้รับการสร้างเป็นละครด้วยนะคะ น่าจะประมาณ 4 ครั้งได้ (เยอะจริงๆ แสดงว่าเรื่องนี้สนุกมากค่ะ) ถึงเราจะไม่เคยดูเลยสักเวอร์ชั่น แต่ว่าแค่อ่านผลงานต้นฉบับก็ถือว่าคุ้มค่าแล้วค่ะ พล็อตของเรื่องนี้จะเกี่ยวกับป่าเขา เป็นความรักที่ค่อนข้างจะมีสีสัน มีให้ฟินเป็นระยะ อ่านเบาสมอง แล้วก็น่ารักดีด้วยค่ะ ตัวละครพระเอกคือทรงเผ่าที่เป็นพราน เป็นคนเข้มแข็ง องอาจ มีด้านที่อ่อนโยน ส่วนนางเอกคือเมียวดี เป็นสาวชาวเขาที่น่ารักและสุดแสนแก่นแก้ว ขยันหาเรื่องปวดหัวมาให้พระเอก เพราะพ่อของเธอปกป้องพระเอกไว้จนตาย ซึ่งก่อนตายก็ได้ฝากฝังให้ดูแลเมียวดีไว้ เพื่อเป็นการทดแทนบุญคุณทรงเผ่าจึงต้องคอยดูแลเมียวดีตามสัญญาที่ให้ไว้และออกตามล่าเจ้าเสือที่ฆ่าพ่อของเมียวดี ก่อเกิดเป็นความรักและความผูกผันค่ะ เมียวดีนี่ถึงจะดูแก่นๆแต่น่าจะไปทางสดใสร่าเริงแบบสาวชาวเขามากกว่าค่ะ ดูเหมือนไร้เดียงสา ทว่าเธอฉลาดมากนะคะ ถ้าเป็นเรื่องเกี่ยวกับป่านี่ไว้ใจเธอได้เลย และเพราะเธอเป็นแบบนี้แหละ พอเข้ากรุงทีมีแต่หนุ่มๆมารุมรัก จนพระเอกต้องปวดหัวคอยขัดขวางให้ใครมาเกาะแกะเมียวดี 5555 เป็นเรื่องที่อ่านได้เรื่อยๆค่ะ ถึงแม้ว่าเมื่อเทียบกับผลงานอื่นของทมยันตี เรื่องนี้จะไม่ค่อยตรงใจเราเท่าไหร่  แต่ตัวละครโดนใจเรามากค่ะ หานางเอกที่ดีและฉลาดไปด้วยนี่ยากนะคะ มีแต่ร้ายฉลาด ไม่ก็ดีแต่ซื่อ(โง่) ซึ่งแบบนวนิยายรุ่นใหม่จะเป็นประเภทแรก ส่วนรุ่นก่อนจะเป็นประเภทหลัง ทั้งๆที่เรื่องนี้จัดว่าอยู่ในรุ่นก่อน แต่สร้างลักษณะนิสัยของนางเอกให้ต่างออกไป ดึงดูดความสนใจได้ดีค่ะ

มาอีกแล้วกับนวนิยายที่สร้างประเทศสมมติ ซึ่งก่อนหน้านี้ได้รีวิวเรื่อง พระจันทร์หวานใจไป ตัวเรื่องมีบางส่วนคล้ายๆกับเรื่องนี้ค่ะ ทว่าดั่งดวงหฤทัยพาเราย้อนสู่ยุคอดีต ไม่ใช่ในยุคปัจจุบันที่ทันสมัย้หมือนพระจันทร์หวานใจ อีกทั้งเรื่องนี้เคยสร้างเป็นละครมาแล้ว 2 ครั้งค่ะ ทางช่อง 7 แต่ดัดแปลงบทประพันธ์ไปเสียมาก เรียกได้ว่าสูญเสียความสละสลวยและละเอียดละออของตัวเรื่องไปเลย ตัวพล็อตมาแนวเจ้าหญิงเจ้าชายแห่งสามแคว้น อันได้แก่ แคว้นพันธุรัฐ แคว้นกาสิก และแคว้นทานตะ ซึ่งแต่ละแคว้นจะมีลักษณะภูมิประเทศไม่เหมือนกัน และโดดเด่นคนละด้าน นั่นทำให้เกิดการเชื่อมสัมพันธ์กันเพื่อหาผลประโยชน์ค่ะ เราชอบนักล่ะแนวแบบนี้ ปกติอ่านแบบแฟนตาซี พอมาเป็นแบบนี้ก็รู้สึกว่าไม่เลวเหมือนกันค่ะ สำนวนภาษาของลักษณวดีนี่ยกนิ้วให้เลย แต่งได้ละมุนละไม อ่านแล้วเคลิ้มเลย ยิ่งกลอนหวานๆซึ้งๆนี่ เรากรี๊ดแล้วกรี๊ดอีก คือนักเขียนแต่งได้หวานจับใจ ติดตรึงมากๆค่ะ ตัวละครเด่นมีสี่คน ซึ่งเป็นเจ้าฟ้าหญิง เจ้าฟ้าชายของแต่ละแคว้น และมีคู่เป็นของตัวเอง ถ้าถามว่าชอบคู่ไหน เราตอบไม่ลังเลเลยค่ะว่าเป็นเจ้าหลวงรังสิมันต์กับเจ้าฟ้าหญิงทรรศิกากัญญาวดีค่ะ (ชื่อแอบยากไปนิด แต่ก็เพราะดี) ซึ่งคู่นี้เวลาอยู่ด้วยกันมันน่ารักมากค่ะ เจ้าหลวงดูน่ากลัว แต่ถ้าได้สัมผัสจริงๆ เขาเป็นคนดีคนหนึ่งทีเดียว ส่วนเจ้าฟ้าหญิงทรรศิกานั้นทีแรกออกลายอาละวาดยกมหญ่เพราะความกลัวที่มีต่อเจ้าหลวง ซึ่งมีข่าวลือว่าเหี้ยมโหด ชอบลงโทษตัดหัวตัดมือ เป็นเราคงหนาวค่ะ ถ้าได้ยินเสียงร่ำลือนี้ ไม่แปลกเลยที่เจ้าฟ้าหญิงทรรศิกาจะตั้งแง่ในทีแรก ทว่าพออยู่ไปนานๆก็จะเข้าใจถึงเหตุผลทุกอย่างและประพฤติตัวดีขึ้นค่ะ ซึ่งฉากในแคว้นกาสิกเป็นเมืองหนาว มีหิมะโปรย โอ้ย หวานได้ใจ โรแมนติกสุดๆ 5555 (อ่านแล้วนึกถึงบรรดาซีรีย์เกาหลีเลยทีเดียว) เนื้อเรื่องเหมือนจะมุ่งเน้นว่าระหว่างความรักกับแผ่นดินจะเลือกอย่างไหน โดยจะถ่ายทอดผ่านตัวละครทั้งสี่ค่ะ ที่อ่านแล้วจะซาบซึ้งอย่างแน่นอน ขนาดเราเป็นคอแฟนตาซียังชอบเรื่องนี้จนต้องขึ้นหิ้งได้เลย นวนิยายเขาดีจริงสมชื่อลักษณวดีเลย อยากให้ลองอ่านงานที่มีคุณภาพเรื่องนี้ค่ะ

มาอีกแล้วกับนวนิยายที่สร้างประเทศสมมติ ซึ่งก่อนหน้านี้ได้รีวิวเรื่อง พระจันทร์หวานใจไป ตัวเรื่องมีบางส่วนคล้ายๆกับเรื่องนี้ค่ะ ทว่าดั่งดวงหฤทัยพาเราย้อนสู่ยุคอดีต ไม่ใช่ในยุคปัจจุบันที่ทันสมัย้หมือนพระจันทร์หวานใจ อีกทั้งเรื่องนี้เคยสร้างเป็นละครมาแล้ว 2 ครั้งค่ะ ทางช่อง 7 แต่ดัดแปลงบทประพันธ์ไปเสียมาก เรียกได้ว่าสูญเสียความสละสลวยและละเอียดละออของตัวเรื่องไปเลย ตัวพล็อตมาแนวเจ้าหญิงเจ้าชายแห่งสามแคว้น อันได้แก่ แคว้นพันธุรัฐ แคว้นกาสิก และแคว้นทานตะ ซึ่งแต่ละแคว้นจะมีลักษณะภูมิประเทศไม่เหมือนกัน และโดดเด่นคนละด้าน นั่นทำให้เกิดการเชื่อมสัมพันธ์กันเพื่อหาผลประโยชน์ค่ะ เราชอบนักล่ะแนวแบบนี้ ปกติอ่านแบบแฟนตาซี พอมาเป็นแบบนี้ก็รู้สึกว่าไม่เลวเหมือนกันค่ะ สำนวนภาษาของลักษณวดีนี่ยกนิ้วให้เลย แต่งได้ละมุนละไม อ่านแล้วเคลิ้มเลย ยิ่งกลอนหวานๆซึ้งๆนี่ เรากรี๊ดแล้วกรี๊ดอีก คือนักเขียนแต่งได้หวานจับใจ ติดตรึงมากๆค่ะ ตัวละครเด่นมีสี่คน ซึ่งเป็นเจ้าฟ้าหญิง เจ้าฟ้าชายของแต่ละแคว้น และมีคู่เป็นของตัวเอง ถ้าถามว่าชอบคู่ไหน เราตอบไม่ลังเลเลยค่ะว่าเป็นเจ้าหลวงรังสิมันต์กับเจ้าฟ้าหญิงทรรศิกากัญญาวดีค่ะ (ชื่อแอบยากไปนิด แต่ก็เพราะดี) ซึ่งคู่นี้เวลาอยู่ด้วยกันมันน่ารักมากค่ะ เจ้าหลวงดูน่ากลัว แต่ถ้าได้สัมผัสจริงๆ เขาเป็นคนดีคนหนึ่งทีเดียว ส่วนเจ้าฟ้าหญิงทรรศิกานั้นทีแรกออกลายอาละวาดยกมหญ่เพราะความกลัวที่มีต่อเจ้าหลวง ซึ่งมีข่าวลือว่าเหี้ยมโหด ชอบลงโทษตัดหัวตัดมือ เป็นเราคงหนาวค่ะ ถ้าได้ยินเสียงร่ำลือนี้ ไม่แปลกเลยที่เจ้าฟ้าหญิงทรรศิกาจะตั้งแง่ในทีแรก ทว่าพออยู่ไปนานๆก็จะเข้าใจถึงเหตุผลทุกอย่างและประพฤติตัวดีขึ้นค่ะ ซึ่งฉากในแคว้นกาสิกเป็นเมืองหนาว มีหิมะโปรย โอ้ย หวานได้ใจ โรแมนติกสุดๆ 5555 (อ่านแล้วนึกถึงบรรดาซีรีย์เกาหลีเลยทีเดียว) เนื้อเรื่องเหมือนจะมุ่งเน้นว่าระหว่างความรักกับแผ่นดินจะเลือกอย่างไหน โดยจะถ่ายทอดผ่านตัวละครทั้งสี่ค่ะ ที่อ่านแล้วจะซาบซึ้งอย่างแน่นอน ขนาดเราเป็นคอแฟนตาซียังชอบเรื่องนี้จนต้องขึ้นหิ้งได้เลย นวนิยายเขาดีจริงสมชื่อลักษณวดีเลย อยากให้ลองอ่านงานที่มีคุณภาพเรื่องนี้ค่ะ

สิ่งที่สะดุดตาเป็นสิ่งแรกของนิยายชุดนี้คือตัวรูปเล่มค่ะ ออกแบบในแหวกมากๆ ไม่ใช่เอาภาพการ์ตูนหรือภาพวาดขึ้นปก แต่เป็นการออกแบบแต่ละเล่มให้เหมือนกับสมุดไดอารี่เก๋ๆ ที่ดูเหมือนตำราเวทมนตร์ของพ่อมดแม่มดนิดหน่อย ที่เราเลือกเล่มนี้มาอ่านนอกจากการออกแบบหนังสือที่ทำได้ไม่เลวแล้ว เรื่องย่อด้านหลังก็ชวนให้ติดตามด้วยค่ะ พล็อตจะไปเรื่อยๆเกี่ยวกับเซ็ปติมัส ฮีป ที่เป็นลูกชายคนที่เจ็ดของลูกชายคนที่เจ็ด มีอำนาจมนตราในตัวที่ทรงพลังมากกว่าใครๆ ในเล่มแรกจะสร้างการหักมุมหน่อยคือเปิดมาเซ็ปติมัสก็ตายแล้วค่ะ 5555 เล่นเอาถึงกับร้องเฮ้ยเลยทีเดียว นี่มันตัวเอกไม่ใช่เหรอ ไหงตายตั้งแต่เกิดเลยล่ะ และนั่นเป็นประเด็นที่ทำให้ติดตามอ่านต่อมาค่ะ เมื่อซาราห์ที่คลอดเซ็ปติมัสรู้ว่าลูกชายตายก็เกิดความเศร้าสลดพูดไม่ออกตอนนั้น สามีของเธอก็นำเด็กทารกหญิงคนหนึ่งมาให้ชื่อว่า เจนนา นับจากนั้นมาเธอคือลูกคนที่เจ็ดแห่งบ้านตระกูลฮีปค่ะ เนื้อเรื่องมีการหักมุมเยอะ แต่ที่ชอบก็คือความมีสีสันของเรื่อง บุคลิกที่ตัวละครแต่ละตัวแสดงออกมา มันมีเสน่ห์ค่ะ เราชอบครอบครัวฮีปที่มีลูกชายหกคนและลูกสาวหนึ่งคน รักใคร่กลมเกลียวกันดี และพี่น้องแต่ละคนก็มีนิสัยไม่เหมือนใคร ที่เด่นๆในหมู่พี่น้องคือพี่คนโตสุด ไซม่อนที่พรสวรรค์ด้านเวทมนตร์และมนตรา ค่อนข้างทะเยอทะยาน แต่ก็รักเดียวใจเดียว ขัดแย้งกับท่าทางที่ดูหยิ่งๆ มั่นใจในตัวเอง ส่วนอีกคนเป็นน้องชายคนสุดท้องชื่อนิกโก้ สนิทกับเจนนามากที่สุดเพราะวัยไล่เลี่ยกัน และเขาเชี่ยวชาญด้านเรือกับทะเลเป็นที่หนึ่ง บรรยากาศในเรื่องจะต่างจากเรื่องอื่นๆ เราบอกไม่ถูกค่ะว่าต่างตรงไหน แต่มันให้ความรู้สึกแบบยุโรปยุคโบราณ นอกจากมังกรแล้ว ก็ไม่มีสัตว์วิเศษชนิดอื่นๆ อีก คำร่ายเวทก็ง่ายแสนง่าย ไม่จำเป็นต้องโบกไม้กายสิทธิ์หรือท่องคำยาก สำหรับมือใหม่ด้านเวทมนตร์จะพึ่งพาการท่องคาถาพร้อมเครื่องรางที่มีรูปลักษณ์ตั้งแต่ขนมปังปิ้ง ไม้ขีดไฟ แมลง (ประหลาดไหมล่ะ) ไปจนถึงของสวยๆอย่างทอง เข็มกลัดหรือทับทิม เป็นการใช้คาถาที่ต่างไปจากเรื่องอื่น และยังสนุกดีด้วยค่ะ มีทั้งหมดเจ็ดเล่มจบกับภาคพิเศษอีกเล่ม แถมดูเหมือนจะมีโครงการภาคสองในเร็วๆนี้ด้วย

สิ่งที่สะดุดตาเป็นสิ่งแรกของนิยายชุดนี้คือตัวรูปเล่มค่ะ ออกแบบในแหวกมากๆ ไม่ใช่เอาภาพการ์ตูนหรือภาพวาดขึ้นปก แต่เป็นการออกแบบแต่ละเล่มให้เหมือนกับสมุดไดอารี่เก๋ๆ ที่ดูเหมือนตำราเวทมนตร์ของพ่อมดแม่มดนิดหน่อย ที่เราเลือกเล่มนี้มาอ่านนอกจากการออกแบบหนังสือที่ทำได้ไม่เลวแล้ว เรื่องย่อด้านหลังก็ชวนให้ติดตามด้วยค่ะ พล็อตจะไปเรื่อยๆเกี่ยวกับเซ็ปติมัส ฮีป ที่เป็นลูกชายคนที่เจ็ดของลูกชายคนที่เจ็ด มีอำนาจมนตราในตัวที่ทรงพลังมากกว่าใครๆ ในเล่มแรกจะสร้างการหักมุมหน่อยคือเปิดมาเซ็ปติมัสก็ตายแล้วค่ะ 5555 เล่นเอาถึงกับร้องเฮ้ยเลยทีเดียว นี่มันตัวเอกไม่ใช่เหรอ ไหงตายตั้งแต่เกิดเลยล่ะ และนั่นเป็นประเด็นที่ทำให้ติดตามอ่านต่อมาค่ะ เมื่อซาราห์ที่คลอดเซ็ปติมัสรู้ว่าลูกชายตายก็เกิดความเศร้าสลดพูดไม่ออกตอนนั้น สามีของเธอก็นำเด็กทารกหญิงคนหนึ่งมาให้ชื่อว่า เจนนา นับจากนั้นมาเธอคือลูกคนที่เจ็ดแห่งบ้านตระกูลฮีปค่ะ เนื้อเรื่องมีการหักมุมเยอะ แต่ที่ชอบก็คือความมีสีสันของเรื่อง บุคลิกที่ตัวละครแต่ละตัวแสดงออกมา มันมีเสน่ห์ค่ะ เราชอบครอบครัวฮีปที่มีลูกชายหกคนและลูกสาวหนึ่งคน รักใคร่กลมเกลียวกันดี และพี่น้องแต่ละคนก็มีนิสัยไม่เหมือนใคร ที่เด่นๆในหมู่พี่น้องคือพี่คนโตสุด ไซม่อนที่พรสวรรค์ด้านเวทมนตร์และมนตรา ค่อนข้างทะเยอทะยาน แต่ก็รักเดียวใจเดียว ขัดแย้งกับท่าทางที่ดูหยิ่งๆ มั่นใจในตัวเอง ส่วนอีกคนเป็นน้องชายคนสุดท้องชื่อนิกโก้ สนิทกับเจนนามากที่สุดเพราะวัยไล่เลี่ยกัน และเขาเชี่ยวชาญด้านเรือกับทะเลเป็นที่หนึ่ง บรรยากาศในเรื่องจะต่างจากเรื่องอื่นๆ เราบอกไม่ถูกค่ะว่าต่างตรงไหน แต่มันให้ความรู้สึกแบบยุโรปยุคโบราณ นอกจากมังกรแล้ว ก็ไม่มีสัตว์วิเศษชนิดอื่นๆ อีก คำร่ายเวทก็ง่ายแสนง่าย ไม่จำเป็นต้องโบกไม้กายสิทธิ์หรือท่องคำยาก สำหรับมือใหม่ด้านเวทมนตร์จะพึ่งพาการท่องคาถาพร้อมเครื่องรางที่มีรูปลักษณ์ตั้งแต่ขนมปังปิ้ง ไม้ขีดไฟ แมลง (ประหลาดไหมล่ะ) ไปจนถึงของสวยๆอย่างทอง เข็มกลัดหรือทับทิม เป็นการใช้คาถาที่ต่างไปจากเรื่องอื่น และยังสนุกดีด้วยค่ะ มีทั้งหมดเจ็ดเล่มจบกับภาคพิเศษอีกเล่ม แถมดูเหมือนจะมีโครงการภาคสองในเร็วๆนี้ด้วย

เคยสงสัยไหมว่าบางทีเราอาจจะไม่ใช่มนุษย์แท้ๆ แต่เป็นพวกพันธุ์ผสมหรือมีครึ่งเสี้ยวของสัตว์วิเศษอันแสนมหัศจรรย์อยู่ นี่คือคำนิยามที่เรามีต่อนิยายเรื่องนี้ค่ะ เราชื่นชมนักเขียนคนนี้มากค่ะ ทั้งๆที่อายุยังน้อยแต่สามารถแต่งนิยายได้ดีขนาดนี้ แถมเธอยังเป็นคนไทยที่แต่งนิยายในแดนยุโรปด้วย เจ๋งใช่ไหมล่ะค่ะ ตัวหน้าปกโทนสีน้ำเงินเข้ม ดึงดูดเรามากเลย ภาพสวยมากๆ เราชอบอ่าน้รื่องราวที่เกี่ยวข้องกับพวกใต้สมุทรอยู่แล้ว ทั้งพวกเงือกเอย พรายน้ำเอย ไซเรนเอย ทั้งหมดล้วนมีแรงบันดาลใจมาจากเจ้าหญิงเงือกน้อยของวอลส์ดีสนีย์ทั้งนั้น ถึงพล็อตจะใช้ตัวละครในเทพนิยายอย่างเงือกเป็นตัวดำเนินเรื่องหลัก ก็ใช่ว่ามันจะซ้ำซากแต่ประการใด เพราะพล็อตหลักๆของเรื่องนี้คือเกี่ยวกับลูกครึ่งมนุษย์กับสัตว์วิเศษที่ได้รับเลือกให้เป็นทูตของแต่ละสายพันธุ์ค่ะ มาถึงตรงนี้ก็ถือว่าพล็อตแปลกจากเรื่องอื่นๆแล้วใช่ไหมล่ะค่ะ เราอ่านมาหลายเรื่องก็ไม่เจอพล็อตเกี่ยวกับพวกทูตอะไรแบบนี้เลย ซึ่งทำให้กลายเป็นจุดเด่นของเรื่องขึ้นมา ตัวละครก็สร้างสรรค์ดี นักเขียนใช้วิธีการอิงตามหลักพันธุกรรมกับสภาพแวดล้อมเป็นหลัก ไม่มีเสียล่ะค่ะที่ทีเอลฟ์ผมสีเขียว หรือนางเงือกผมสีฟ้า ในรายละเอียดจะบอกว่าเงือกนั้นไม่ว่าจะตาสีอะไรจะมีสีฟ้าหรือเขียวเจืออยู่ด้วยเสมอ และผมจะออกสีดำหรือมืดๆหน่อย และด้วยเหตุนี้การที่สร้างตัวละครที่มีลักษณะทางกายภาพคล้ายๆกัน จึงต้องทำให้แตกต่างด้วยการใช้นิสัยและการใช้คำพูดค่ะ เลลาห์เป็นคนใจร้อน มักจะพูดจาตรงๆ ไม่มีการอ้อมค้อม ส่วนแนทแทร์ เป็นคนคิดอะไรละเอียดรอบคอบ การเลือกสรรคำพูดจึงดูระมัดระวังและแสดงความฉลาดอยู่ในที มีลักษณะเด่นและบุคลิกให้แยกแน่ชัด ที่สำคัญตัวละครในเรื่องก็ไม่เยอะมาก จำได้ไม่มีปัญหาค่ะ เนื้อเรื่องแฟนตาซีที่ผสมกับผจญภัย ในเล่มแรกนอกจากการเรียนรู้เรื่องการเป็นทูตแล้ว ทั้งสองต้องไปพัวพันกับคดีลักพาตัวลูกสาวนายกฯเงือก ในจุดนี้จะแสดงถึงความสามารถของทั้งสองเป็นอย่างดีค่ะว่ามีวิธีแก้ไขปัญหานี้กันอย่างไร นี่เป็นอีกเรื่องที่ควรแนะนำให้เด็กๆลองอ่านค่ะ น่าจะช่วยส่งเสริมรักการอ่านได้ไม่มากก็น้อย

เคยสงสัยไหมว่าบางทีเราอาจจะไม่ใช่มนุษย์แท้ๆ แต่เป็นพวกพันธุ์ผสมหรือมีครึ่งเสี้ยวของสัตว์วิเศษอันแสนมหัศจรรย์อยู่ นี่คือคำนิยามที่เรามีต่อนิยายเรื่องนี้ค่ะ เราชื่นชมนักเขียนคนนี้มากค่ะ ทั้งๆที่อายุยังน้อยแต่สามารถแต่งนิยายได้ดีขนาดนี้ แถมเธอยังเป็นคนไทยที่แต่งนิยายในแดนยุโรปด้วย เจ๋งใช่ไหมล่ะค่ะ ตัวหน้าปกโทนสีน้ำเงินเข้ม ดึงดูดเรามากเลย ภาพสวยมากๆ เราชอบอ่าน้รื่องราวที่เกี่ยวข้องกับพวกใต้สมุทรอยู่แล้ว ทั้งพวกเงือกเอย พรายน้ำเอย ไซเรนเอย ทั้งหมดล้วนมีแรงบันดาลใจมาจากเจ้าหญิงเงือกน้อยของวอลส์ดีสนีย์ทั้งนั้น ถึงพล็อตจะใช้ตัวละครในเทพนิยายอย่างเงือกเป็นตัวดำเนินเรื่องหลัก ก็ใช่ว่ามันจะซ้ำซากแต่ประการใด เพราะพล็อตหลักๆของเรื่องนี้คือเกี่ยวกับลูกครึ่งมนุษย์กับสัตว์วิเศษที่ได้รับเลือกให้เป็นทูตของแต่ละสายพันธุ์ค่ะ มาถึงตรงนี้ก็ถือว่าพล็อตแปลกจากเรื่องอื่นๆแล้วใช่ไหมล่ะค่ะ เราอ่านมาหลายเรื่องก็ไม่เจอพล็อตเกี่ยวกับพวกทูตอะไรแบบนี้เลย ซึ่งทำให้กลายเป็นจุดเด่นของเรื่องขึ้นมา ตัวละครก็สร้างสรรค์ดี นักเขียนใช้วิธีการอิงตามหลักพันธุกรรมกับสภาพแวดล้อมเป็นหลัก ไม่มีเสียล่ะค่ะที่ทีเอลฟ์ผมสีเขียว หรือนางเงือกผมสีฟ้า ในรายละเอียดจะบอกว่าเงือกนั้นไม่ว่าจะตาสีอะไรจะมีสีฟ้าหรือเขียวเจืออยู่ด้วยเสมอ และผมจะออกสีดำหรือมืดๆหน่อย และด้วยเหตุนี้การที่สร้างตัวละครที่มีลักษณะทางกายภาพคล้ายๆกัน จึงต้องทำให้แตกต่างด้วยการใช้นิสัยและการใช้คำพูดค่ะ เลลาห์เป็นคนใจร้อน มักจะพูดจาตรงๆ ไม่มีการอ้อมค้อม ส่วนแนทแทร์ เป็นคนคิดอะไรละเอียดรอบคอบ การเลือกสรรคำพูดจึงดูระมัดระวังและแสดงความฉลาดอยู่ในที มีลักษณะเด่นและบุคลิกให้แยกแน่ชัด ที่สำคัญตัวละครในเรื่องก็ไม่เยอะมาก จำได้ไม่มีปัญหาค่ะ เนื้อเรื่องแฟนตาซีที่ผสมกับผจญภัย ในเล่มแรกนอกจากการเรียนรู้เรื่องการเป็นทูตแล้ว ทั้งสองต้องไปพัวพันกับคดีลักพาตัวลูกสาวนายกฯเงือก ในจุดนี้จะแสดงถึงความสามารถของทั้งสองเป็นอย่างดีค่ะว่ามีวิธีแก้ไขปัญหานี้กันอย่างไร นี่เป็นอีกเรื่องที่ควรแนะนำให้เด็กๆลองอ่านค่ะ น่าจะช่วยส่งเสริมรักการอ่านได้ไม่มากก็น้อย

เรามารีวิวนิยายที่เพิ่งได้กลายเป็นภาพยนตร์ไม่นานนี้ดีกว่า กับเรื่องนครรัตติกาล หรือ The Immortal Instrument ชื่อที่ใช้ในภาพยนตร์คือ คนครึ่งเทวดาค่ะ นิยายเรื่องนี้มีทั้งหมด 5 เล่ม อันได้แก่ เมืองกระดูก, เมืองเถ้า, เมืองแก้ว, เมืองเทวดาตกสวรรค์ และเมืองวิญญาณสาบสูญค่ะ หน้าปกของแต่ละเล่มนี่จัดว่าสวยอลังการและน่าสนใจดีไม่น้อย แถมยังหนาดีทีเดียว 5555 ตัวเรื่องมาตามถนัดของฝรั่งเขาล่ะค่ะ ซึ่งตัวละครที่โผล่มาในเรื่องนี่โหมดสัตว์วิเศษ เทพนิยายทั้งนั้น อย่าง ผีดูดเลือด ภูต มนุษย์หมาป่า ฯลฯ มีหลายคนคิดว่าภาพยนตร์ทำออกมาได้ดีกว่า ขณะที่นิยายนั้นค่อนข้างน่าผิดหวัง แต่แปลกดีที่เรากลับชอบฉบับนิยายมากกว่าภาพยนตร์ซะอย่างนั้น 5555 เรายอมรับค่ะว่าภาพยนตร์มันก็ดี เพราะดำเนินเรื่องไว กระชับ เอาเนื้อๆไม่เอาน้ำ เนื่องจากรายละเอียดในนิยายมีเยอะเกินไปจะให้ใส่ลงในหนังทั้งหมดย่อมเป็นไปไม่ได้ คงจะน่าเบื่อและเสียอรรถรสหมด จึงดึงเอาเฉพาะประเด็นหลักๆ มาใช้ค่ะ สำหรับนิยายบางช่วงอาจจะดูยืดยาว แต่มันก็มีความหมายในตัวของมันเอง ส่วนหนึ่งที่นิยายมันดูน่าเบื่อก็เป็นเพราะสำนวนการแปลด้วย อ่านๆไปบางทีก็มีประโยคที่สะดุด ไม่ก็ขัดๆ การเลือกใช้คำบางฉากบางตอนไม่ค่อยเหมาะหรือเข้ากับสถานการณ์ของเรื่องเท่าไหร่ เราเคยเอาเรื่องนี้มาเปรียบกับของต้นฉบับภาษาอังกฤษมาแล้ว ถึงจะมีจุดผิดบ้างแต่ก็ยังพออ่านได้ เราไม่รู้ว่าล่มหลังๆนั้นเป็นยังไง แต่จากที่อ่านก็ไม่ค่อยมีส่วนที่สะดุดเท่าเล่มแรกแล้ว คิดว่าคงมีการปรับปรุงให้ดีขึ้น เนื้อเรื่องค่อนข้างลึกลับผสมกับแฟนตาซี มีปริศนาให้ติดตามเยอะ อย่างแค่ตอนแรกที่คลารี่ นางเอกของเรื่องพบเห็นการฆาตกรรม แม่โดนลักพาตัว และถูกชายที่เป็นฆาตกรดึงสู่โลกนักล่าเงา เราชอบแฟนตาซีของทางฝรั่งค่ะ เพราะค่อนข้างวางเรื่อง วางประเด็นได้น่าสนใจ แบบให้ผู้ใหญ่อ่าน ผิดกับนิยายแฟนตาซีทางฝั่งญี่ปุ่นหรือไทย อาจรวมถึงไต้หวันกับจีนที่เจาะกลุ่มพวกเด็กๆหรือวัยรุ่นเป็นพิเศษ จึงออกจะเบาๆ เน้นไปทางคอมเมดี้ นิยายของทางฝรั่งค่อนข้างหนักและเข้มข้น เป็นเหตุเป็นผลกว่ามาก สำหรับเรานิยายเรื่องนี้สนุกดีทีเดียวค่ะ ทำให้อ่านได้เรื่อยๆไปจนจบเล่ม

เรามารีวิวนิยายที่เพิ่งได้กลายเป็นภาพยนตร์ไม่นานนี้ดีกว่า กับเรื่องนครรัตติกาล หรือ The Immortal Instrument ชื่อที่ใช้ในภาพยนตร์คือ คนครึ่งเทวดาค่ะ นิยายเรื่องนี้มีทั้งหมด 5 เล่ม อันได้แก่ เมืองกระดูก, เมืองเถ้า, เมืองแก้ว, เมืองเทวดาตกสวรรค์ และเมืองวิญญาณสาบสูญค่ะ หน้าปกของแต่ละเล่มนี่จัดว่าสวยอลังการและน่าสนใจดีไม่น้อย แถมยังหนาดีทีเดียว 5555 ตัวเรื่องมาตามถนัดของฝรั่งเขาล่ะค่ะ ซึ่งตัวละครที่โผล่มาในเรื่องนี่โหมดสัตว์วิเศษ เทพนิยายทั้งนั้น อย่าง ผีดูดเลือด ภูต มนุษย์หมาป่า ฯลฯ มีหลายคนคิดว่าภาพยนตร์ทำออกมาได้ดีกว่า ขณะที่นิยายนั้นค่อนข้างน่าผิดหวัง แต่แปลกดีที่เรากลับชอบฉบับนิยายมากกว่าภาพยนตร์ซะอย่างนั้น 5555 เรายอมรับค่ะว่าภาพยนตร์มันก็ดี เพราะดำเนินเรื่องไว กระชับ เอาเนื้อๆไม่เอาน้ำ เนื่องจากรายละเอียดในนิยายมีเยอะเกินไปจะให้ใส่ลงในหนังทั้งหมดย่อมเป็นไปไม่ได้ คงจะน่าเบื่อและเสียอรรถรสหมด จึงดึงเอาเฉพาะประเด็นหลักๆ มาใช้ค่ะ สำหรับนิยายบางช่วงอาจจะดูยืดยาว แต่มันก็มีความหมายในตัวของมันเอง ส่วนหนึ่งที่นิยายมันดูน่าเบื่อก็เป็นเพราะสำนวนการแปลด้วย อ่านๆไปบางทีก็มีประโยคที่สะดุด ไม่ก็ขัดๆ การเลือกใช้คำบางฉากบางตอนไม่ค่อยเหมาะหรือเข้ากับสถานการณ์ของเรื่องเท่าไหร่ เราเคยเอาเรื่องนี้มาเปรียบกับของต้นฉบับภาษาอังกฤษมาแล้ว ถึงจะมีจุดผิดบ้างแต่ก็ยังพออ่านได้ เราไม่รู้ว่าล่มหลังๆนั้นเป็นยังไง แต่จากที่อ่านก็ไม่ค่อยมีส่วนที่สะดุดเท่าเล่มแรกแล้ว คิดว่าคงมีการปรับปรุงให้ดีขึ้น เนื้อเรื่องค่อนข้างลึกลับผสมกับแฟนตาซี มีปริศนาให้ติดตามเยอะ อย่างแค่ตอนแรกที่คลารี่ นางเอกของเรื่องพบเห็นการฆาตกรรม แม่โดนลักพาตัว และถูกชายที่เป็นฆาตกรดึงสู่โลกนักล่าเงา เราชอบแฟนตาซีของทางฝรั่งค่ะ เพราะค่อนข้างวางเรื่อง วางประเด็นได้น่าสนใจ แบบให้ผู้ใหญ่อ่าน ผิดกับนิยายแฟนตาซีทางฝั่งญี่ปุ่นหรือไทย อาจรวมถึงไต้หวันกับจีนที่เจาะกลุ่มพวกเด็กๆหรือวัยรุ่นเป็นพิเศษ จึงออกจะเบาๆ เน้นไปทางคอมเมดี้ นิยายของทางฝรั่งค่อนข้างหนักและเข้มข้น เป็นเหตุเป็นผลกว่ามาก สำหรับเรานิยายเรื่องนี้สนุกดีทีเดียวค่ะ ทำให้อ่านได้เรื่อยๆไปจนจบเล่ม

ถ้าถามหาวรรณกรรมแฟนตาซีที่อิงเทพนิยายและเด็กๆสามารถอ่านได้สบายไร้ผิดภัย นอกจากแฮรี่ พอตเตอร์แล้วล่ะก็ เราของแนะนำเอเร็ค เร็กซ์ค่ะ เป็นวรรณกรรมแฟนตาซีที่สนุกมากเรื่องหนึ่ง มีพล็อตเกี่ยวกับหนทางการเป็นราชาของอาณาจักรเวทมนตร์ทั้งสาม ซึ่งในเล่มแรกจะปูตัวละครหลักๆก่อนจะออกตัวจริงๆช่วงเล่มสองเป็นต้นไป แต่แค่เล่มแรกก็ทำให้อ่านติดหนึบหนับแล้วค่ะ เอเร็คเป็นเด็กที่ค่อนข้างประหลาดสักหน่อย ตาข้างหนึ่งของเขาบอดจึงต้องใส่ตาเทียมไว้ และเขามีพลังพิเศษที่เรียกว่าความคิดสลาตัน คล้ายๆกับการมองเห็นอนาคตได้ เพียงแต่มันไม่ใช่การเห็นอนาคตธรรมดา ร่างกายของเขาจะขยับไปเองโดยอัตโนมัติด้วย ไม่สามารถควบคุมได้ เช่น เขาอยู่ในบ้านแต่กลับมีความคิดว่าต้องไปเปิดฝาถังขยะข้างนอกโดยไม่ทราบสาเหตุและพอไปเปิดมาก็เจอแมวติดอยู่ในนั้น หรือจู่ๆก็มีความคิดขึ้นมาว่าต้องเอาเบาะไปรองใต้บันได ทำให้น้องของเขาที่ตกลงมาปลอดภัยเพราะมีเบาะรับการกระแทก เป็นต้น ซึ่งพลังแบบนี้เจ้าตัวไม่ค่อยแฮปปี้เท่าไหร่เพราะมักจะสร้างเรื่องยุ่งให้เขาเสมอ กระทั่งวันที่แม่หายตัวไป พลังนี้ก็มีประโยชน์ขึ้นมาและทำให้เขาเข้าไปในดินแดนสุดอัศจรรย์ที่มีเวทมนตร์และสัตว์วิเศษ อีกทั้งยังจับผลัดจับผลูไปแข่งชิงตำแหน่งราชา ณ ที่แห่งนั้นด้วย ทำให้เขารู้ว่าแท้ที่จริงแล้ว ตนเองก็เคยอยู่ที่โลกแห่งนี้เช่นกัน ตัวละครหลายตัวมีความสามารถที่น่าสนใจดีค่ะ รวมถึงการแข่งขันก็ดูน่ารักแต่แฝงไปด้วยแผนการอันร้ายกาจที่จะให้เด็กที่เลือกไว้แล้วขึ้นครองบัลลังก์ ตลอดทั้งการแข่งจึงมีอุปสรรคมากมาย ที่ทำให้อ่านไปก็ลุ้นไปว่าเอเร็คจะทำสำเร็จหรือไม่ นิสัยบางส่วนของเอเร็คก็น่ารำคาญไม่น้อยอย่างการไม่เชื่อใจและบางทีมั่นใจในตัวเองเกินเหตุ จนนำภัยมาสู่ตัวเอง ยิ่งเล่มหลังเอเร็คจะขี้หงุดหงิด โมโหง่าย ซึ่งคงเป็นธรรมดาของวัยรุ่น แต่มันก็ทำให้น่าหมั่นไส้เอเร็คจริงๆนะ ถึงภารกิจจะสนุกดีก็เถอะ 5555 เรื่องนี้มีการอิงตำนานหลายๆอย่าง ส่วนใหญ่จะมาจากภารกิจสิบสองประการของเฮอร์คิวลิสค่ะ เอามาดัดแปลงใหม่ให้ดูตื่นเต้นเร้าใจ เราซูฮกคนเขียนเลยจริงๆว่าคิดได้ยังไง ขนาดเรายังคิดไม่ถึงในเรื่องนี้เลยนะ เป็นวรรณกรรมที่แฝงข้อคิดดีๆเพียบเลยค่ะ สมควรจะให้เด็กๆอ่านเพราะเราคิดว่ามันน่าจะทำให้ติดใจได้ไม่ยากเท่าแฮรี่ พอตเตอร์เลยล่ะ

ถ้าถามหาวรรณกรรมแฟนตาซีที่อิงเทพนิยายและเด็กๆสามารถอ่านได้สบายไร้ผิดภัย นอกจากแฮรี่ พอตเตอร์แล้วล่ะก็ เราของแนะนำเอเร็ค เร็กซ์ค่ะ เป็นวรรณกรรมแฟนตาซีที่สนุกมากเรื่องหนึ่ง มีพล็อตเกี่ยวกับหนทางการเป็นราชาของอาณาจักรเวทมนตร์ทั้งสาม ซึ่งในเล่มแรกจะปูตัวละครหลักๆก่อนจะออกตัวจริงๆช่วงเล่มสองเป็นต้นไป แต่แค่เล่มแรกก็ทำให้อ่านติดหนึบหนับแล้วค่ะ เอเร็คเป็นเด็กที่ค่อนข้างประหลาดสักหน่อย ตาข้างหนึ่งของเขาบอดจึงต้องใส่ตาเทียมไว้ และเขามีพลังพิเศษที่เรียกว่าความคิดสลาตัน คล้ายๆกับการมองเห็นอนาคตได้ เพียงแต่มันไม่ใช่การเห็นอนาคตธรรมดา ร่างกายของเขาจะขยับไปเองโดยอัตโนมัติด้วย ไม่สามารถควบคุมได้ เช่น เขาอยู่ในบ้านแต่กลับมีความคิดว่าต้องไปเปิดฝาถังขยะข้างนอกโดยไม่ทราบสาเหตุและพอไปเปิดมาก็เจอแมวติดอยู่ในนั้น หรือจู่ๆก็มีความคิดขึ้นมาว่าต้องเอาเบาะไปรองใต้บันได ทำให้น้องของเขาที่ตกลงมาปลอดภัยเพราะมีเบาะรับการกระแทก เป็นต้น ซึ่งพลังแบบนี้เจ้าตัวไม่ค่อยแฮปปี้เท่าไหร่เพราะมักจะสร้างเรื่องยุ่งให้เขาเสมอ กระทั่งวันที่แม่หายตัวไป พลังนี้ก็มีประโยชน์ขึ้นมาและทำให้เขาเข้าไปในดินแดนสุดอัศจรรย์ที่มีเวทมนตร์และสัตว์วิเศษ อีกทั้งยังจับผลัดจับผลูไปแข่งชิงตำแหน่งราชา ณ ที่แห่งนั้นด้วย ทำให้เขารู้ว่าแท้ที่จริงแล้ว ตนเองก็เคยอยู่ที่โลกแห่งนี้เช่นกัน ตัวละครหลายตัวมีความสามารถที่น่าสนใจดีค่ะ รวมถึงการแข่งขันก็ดูน่ารักแต่แฝงไปด้วยแผนการอันร้ายกาจที่จะให้เด็กที่เลือกไว้แล้วขึ้นครองบัลลังก์ ตลอดทั้งการแข่งจึงมีอุปสรรคมากมาย ที่ทำให้อ่านไปก็ลุ้นไปว่าเอเร็คจะทำสำเร็จหรือไม่ นิสัยบางส่วนของเอเร็คก็น่ารำคาญไม่น้อยอย่างการไม่เชื่อใจและบางทีมั่นใจในตัวเองเกินเหตุ จนนำภัยมาสู่ตัวเอง ยิ่งเล่มหลังเอเร็คจะขี้หงุดหงิด โมโหง่าย ซึ่งคงเป็นธรรมดาของวัยรุ่น แต่มันก็ทำให้น่าหมั่นไส้เอเร็คจริงๆนะ ถึงภารกิจจะสนุกดีก็เถอะ 5555 เรื่องนี้มีการอิงตำนานหลายๆอย่าง ส่วนใหญ่จะมาจากภารกิจสิบสองประการของเฮอร์คิวลิสค่ะ เอามาดัดแปลงใหม่ให้ดูตื่นเต้นเร้าใจ เราซูฮกคนเขียนเลยจริงๆว่าคิดได้ยังไง ขนาดเรายังคิดไม่ถึงในเรื่องนี้เลยนะ เป็นวรรณกรรมที่แฝงข้อคิดดีๆเพียบเลยค่ะ สมควรจะให้เด็กๆอ่านเพราะเราคิดว่ามันน่าจะทำให้ติดใจได้ไม่ยากเท่าแฮรี่ พอตเตอร์เลยล่ะ

หน้าปกของเรื่องนี้สวยอลังการงานสร้างจริงๆค่ะ เล่นเอาเราคว้ามาโดยไม่แม้แต่จะอ่านเรื่องย่อด้านหลังด้วยซ้ำว่าเกี่ยวกับอะไร 5555 พอเปิดอ่านเท่านั้นล่ะค่ะ เรานี่แทบอุทานเปิดมาก็เจอการฆ่าอำมหิตเสียแล้ว ที่แท้เรื่องนี้เป็นแนวสยองขวัญนั่นเอง (อันที่จริงจากชื่อเรื่องก็น่าจะรู้แล้วนะ) ตัวพล็อตจะเป็นแนวสำนักงานนักสืบค่ะ แต่ว่าไม่ได้สืบคดีแบบฆาตกรรมทั่วไป ฆาตกรโรคจิตอะไรแบบนี้หรอกนะคะ เป็นการสืบคดีที่เกิดขึ้นจากภูตผีปีศาจค่ะ ฉะนั้นคดีที่ว่าจึงโหดมาเป็นพิเศษ คนที่ไม่ชอบแนวนี้ควรหลีกให้ไกลเลยนะคะ มันบรรยายโหดจริงอะไรจริง แค่บทนำตัวผีนี่ก็โรคจิตแล้ว ควักตาควักเครื่องใน (โอย) เรามีภูมิต้านทานนิยายสยองขวัญพอสมควรเพราะถ้าไม่ได้จินตนาการอะไรมาก มันก็ไม่เป็นอะไร ผิดกับมังงะสยองขวัญที่มีภาพให้เห็นเต็มๆ อันนั้นเราไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ค่ะ 5555 จากหน้าปกมีตัวละครอยู่สองคน ทีแรกเราเห็นคนผมดำตาสีม่วงนั่นเป็นผู้หญิงด้วยซ้ำไปค่ะ หน้าตาสวยซะเหลือเกิน พออ่านจากการบรรยายตัวละครในเรื่อง อ้าว ที่แท้ผู้ชายนี่นา 5555 คนนั้นชื่อว่าไนน์ทีนไนท์ค่ะ (ชื่อที่แปล 19 คืนนั่นแหละค่ะ ชื่อเก๋ดีจัง) ส่วนผู้ชายผมน้ำตาลแดงถือปืนชื่อเจสันคู่หูคู่จิ้นไนน์ทีนไนท์ 5555 เราชอบเวลาสองคนนี้อยู่ด้วยกันค่ะ ตอนต่อปากต่อคำนี่มันฮาได้ใจมากๆ เจสันนี่ซื่อบื้อสุดๆ ฉลาดในเรื่องไม่เป็นเรื่อง ส่วนไนน์ทีนไนท์เป็นเด็กหนุ่มสุดเพอร์เฟค ลึกลับ เจ้าเล่ห์และซึนมากๆ เนื้อเรื่องปูมาแบบปริศนาเต็มที่ ทั้งเรื่องที่ไนน์ทีนไนท์เป็นใคร เจสันปกปิดอดีตอะไรเอาไว้ การที่พวกเขามาพบกันเป็นเพราะโชคชะตาหรือการจัดฉากกันแน่ เรียกได้ว่ามีอะไรซ่อนเงื่อนให้ตามได้ตลอดเลยค่ะ และเรื่องนี้ขอบอกว่ามันจิ้นวายนะคะ เพราะไร้ซึ่งตัวละครหญิงอื่นมาวอแว แม้จะมีบ้างแต่ว่าความสัมพันธ์ระหว่างไนน์ทีนไนท์กับเจสันค่อนข้างเด่นกว่า (ตามสไตล์เอนเทอร์ แต่ละเรื่องต้องจิ้นได้) คอแนวสยองขวัญสั่นประสาท เต็มไปด้วยปริศนาให้ติดตาม และชื่นชอบการจิ้นก็จัดไปเลยค่ะ

หน้าปกของเรื่องนี้สวยอลังการงานสร้างจริงๆค่ะ เล่นเอาเราคว้ามาโดยไม่แม้แต่จะอ่านเรื่องย่อด้านหลังด้วยซ้ำว่าเกี่ยวกับอะไร 5555 พอเปิดอ่านเท่านั้นล่ะค่ะ เรานี่แทบอุทานเปิดมาก็เจอการฆ่าอำมหิตเสียแล้ว ที่แท้เรื่องนี้เป็นแนวสยองขวัญนั่นเอง (อันที่จริงจากชื่อเรื่องก็น่าจะรู้แล้วนะ) ตัวพล็อตจะเป็นแนวสำนักงานนักสืบค่ะ แต่ว่าไม่ได้สืบคดีแบบฆาตกรรมทั่วไป ฆาตกรโรคจิตอะไรแบบนี้หรอกนะคะ เป็นการสืบคดีที่เกิดขึ้นจากภูตผีปีศาจค่ะ ฉะนั้นคดีที่ว่าจึงโหดมาเป็นพิเศษ คนที่ไม่ชอบแนวนี้ควรหลีกให้ไกลเลยนะคะ มันบรรยายโหดจริงอะไรจริง แค่บทนำตัวผีนี่ก็โรคจิตแล้ว ควักตาควักเครื่องใน (โอย) เรามีภูมิต้านทานนิยายสยองขวัญพอสมควรเพราะถ้าไม่ได้จินตนาการอะไรมาก มันก็ไม่เป็นอะไร ผิดกับมังงะสยองขวัญที่มีภาพให้เห็นเต็มๆ อันนั้นเราไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ค่ะ 5555 จากหน้าปกมีตัวละครอยู่สองคน ทีแรกเราเห็นคนผมดำตาสีม่วงนั่นเป็นผู้หญิงด้วยซ้ำไปค่ะ หน้าตาสวยซะเหลือเกิน พออ่านจากการบรรยายตัวละครในเรื่อง อ้าว ที่แท้ผู้ชายนี่นา 5555 คนนั้นชื่อว่าไนน์ทีนไนท์ค่ะ (ชื่อที่แปล 19 คืนนั่นแหละค่ะ ชื่อเก๋ดีจัง) ส่วนผู้ชายผมน้ำตาลแดงถือปืนชื่อเจสันคู่หูคู่จิ้นไนน์ทีนไนท์ 5555 เราชอบเวลาสองคนนี้อยู่ด้วยกันค่ะ ตอนต่อปากต่อคำนี่มันฮาได้ใจมากๆ เจสันนี่ซื่อบื้อสุดๆ ฉลาดในเรื่องไม่เป็นเรื่อง ส่วนไนน์ทีนไนท์เป็นเด็กหนุ่มสุดเพอร์เฟค ลึกลับ เจ้าเล่ห์และซึนมากๆ เนื้อเรื่องปูมาแบบปริศนาเต็มที่ ทั้งเรื่องที่ไนน์ทีนไนท์เป็นใคร เจสันปกปิดอดีตอะไรเอาไว้ การที่พวกเขามาพบกันเป็นเพราะโชคชะตาหรือการจัดฉากกันแน่ เรียกได้ว่ามีอะไรซ่อนเงื่อนให้ตามได้ตลอดเลยค่ะ และเรื่องนี้ขอบอกว่ามันจิ้นวายนะคะ เพราะไร้ซึ่งตัวละครหญิงอื่นมาวอแว แม้จะมีบ้างแต่ว่าความสัมพันธ์ระหว่างไนน์ทีนไนท์กับเจสันค่อนข้างเด่นกว่า (ตามสไตล์เอนเทอร์ แต่ละเรื่องต้องจิ้นได้) คอแนวสยองขวัญสั่นประสาท เต็มไปด้วยปริศนาให้ติดตาม และชื่นชอบการจิ้นก็จัดไปเลยค่ะ

เรื่องนี้โทนสีแดงดั่งใบไม้ร่วงเลยค่ะ 5555 แต่ก็สวยดีนะ เราชอบพวกภาพญี่ปุ่นที่ใส่ชุดกิโมโนหรือชุดโบราณแบบนี้จังเลยค่ะ มันดูศิลป์ดี จากชื่อเรื่องที่มีคำว่าจอมเวท แน่นอนค่ะว่าย่อมมีเกี่ยวกับเวทมนตร์ แต่ไม่ใช่สไตล์พ่อมดแม่มดน้อยอะไรแบบนั้นนะคะ มันเป็นไปทางคาถาอาคมมากกว่าค่ะ หากใครที่อ่านแนวภูตผีญี่ปุ่นมาเยอะ เรื่องนี้จะเกี่ยวกับผู้ใช้อาคมชิกิคามิค่ะ ประมาณการเรียกวิญญาณมาเป็นผู้รับใช้อะไรแบบนั้นแหละค่ะ ถึงจะมีวิญญาณในเรื่องกลับกันมันไม่ใช่แนวสยองขวัญนะคะ เป็นแนวโรแมนติกแฟนตาซีที่มีสามเล่มจบค่ะ นางเอกชื่ออากิ เป็นผู้ใช้อาคมชิกิคามินอกคอก เนื่องจากไม่สามารถเรียกชิกิคามิได้ จึงได้รับการปฏิบัติที่ไม่ดีสักเท่าไหร่ เท่านั้นไม่พอศิษย์น้องยังหาเรื่องรังควาญเธอ ทำให้ชีวิตความเป็นอยู่ลำบากยิ่งขึ้น เรื่องนี้เราสงสารนางเอกค่ะ แต่จะบอกว่าเธอเป็นคนอ่อนแอ เปราะบางก็ได้ เธอจะเข้มแข็งเฉพาะเรื่องที่เธอเห็นว่าถูกต้องเท่านั้นที่จะทำ ถึงมีนิสัยหลายส่วนที่เราไม่ค่อยชอบ แต่ว่าเราก็เกลียดนางเอกไม่ลงค่ะ มันให้ความรู้สึกไปทางน่าสงสารมากกว่า ลองมีศิษย์น้องเป็นถึงจักรพรรดิของประเทศ ใครจะต่อกรได้กันล่ะค่ะ ดีที่ว่านางเอกมีพระเอกชื่อสึคาสะ เป็นชิกิคามิที่เธอเรียกออกมาได้โดยบังเอิญ คอยดูแลช่วยเหลือเธอ ก่อเกิดเป็นความรักอันน่าประทับใจและปวดร้าวด้วย สำหรับคนที่เกลียดเรื่องราวดราม่าขอให้หลีกเรื่องนี้ไปเลยนะคะ เพราะมั้งสามเล่มดราม่าหมด 5555 ไม่มีเล่มไหนที่เราไม่เสียน้ำตาเลยค่ะ ถึงแม้ว่าเล่มแรกจะรันทดหน่อย แต่เล่มสองกับเล่มสามชีวิตความเป็นอยู่ของนางเอกดีขึ้น พร้อมๆกับที่นางเอกเริ่มจะมีเพื่อนหรือคนรอบข้างเข้าหานางเอกบ้างแล้ว ต่างจากเล่มแรกที่มีแต่คนรังเกียจ ถึงจะเป็นเรื่องเศร้าเคล้าน้ำตา ทว่าเรานับถือคนเขียนค่ะที่สร้างออกมาได้ซับซ้อนขนาดนี้ แถมยังบรรยายให้เสียน้ำตาอีกด้วย (อันนี้ต้องชื่นชมคนแปลที่ถ่ายทอดอารมณ์ของเรื่องได้ดีด้วย) เราเป็นไลท์โนเวลความรักที่ตราตรึงใจเราเรื่องหนึ่งเลยค่ะ

เรื่องนี้โทนสีแดงดั่งใบไม้ร่วงเลยค่ะ 5555 แต่ก็สวยดีนะ เราชอบพวกภาพญี่ปุ่นที่ใส่ชุดกิโมโนหรือชุดโบราณแบบนี้จังเลยค่ะ มันดูศิลป์ดี จากชื่อเรื่องที่มีคำว่าจอมเวท แน่นอนค่ะว่าย่อมมีเกี่ยวกับเวทมนตร์ แต่ไม่ใช่สไตล์พ่อมดแม่มดน้อยอะไรแบบนั้นนะคะ มันเป็นไปทางคาถาอาคมมากกว่าค่ะ หากใครที่อ่านแนวภูตผีญี่ปุ่นมาเยอะ เรื่องนี้จะเกี่ยวกับผู้ใช้อาคมชิกิคามิค่ะ ประมาณการเรียกวิญญาณมาเป็นผู้รับใช้อะไรแบบนั้นแหละค่ะ ถึงจะมีวิญญาณในเรื่องกลับกันมันไม่ใช่แนวสยองขวัญนะคะ เป็นแนวโรแมนติกแฟนตาซีที่มีสามเล่มจบค่ะ นางเอกชื่ออากิ เป็นผู้ใช้อาคมชิกิคามินอกคอก เนื่องจากไม่สามารถเรียกชิกิคามิได้ จึงได้รับการปฏิบัติที่ไม่ดีสักเท่าไหร่ เท่านั้นไม่พอศิษย์น้องยังหาเรื่องรังควาญเธอ ทำให้ชีวิตความเป็นอยู่ลำบากยิ่งขึ้น เรื่องนี้เราสงสารนางเอกค่ะ แต่จะบอกว่าเธอเป็นคนอ่อนแอ เปราะบางก็ได้ เธอจะเข้มแข็งเฉพาะเรื่องที่เธอเห็นว่าถูกต้องเท่านั้นที่จะทำ ถึงมีนิสัยหลายส่วนที่เราไม่ค่อยชอบ แต่ว่าเราก็เกลียดนางเอกไม่ลงค่ะ มันให้ความรู้สึกไปทางน่าสงสารมากกว่า ลองมีศิษย์น้องเป็นถึงจักรพรรดิของประเทศ ใครจะต่อกรได้กันล่ะค่ะ ดีที่ว่านางเอกมีพระเอกชื่อสึคาสะ เป็นชิกิคามิที่เธอเรียกออกมาได้โดยบังเอิญ คอยดูแลช่วยเหลือเธอ ก่อเกิดเป็นความรักอันน่าประทับใจและปวดร้าวด้วย สำหรับคนที่เกลียดเรื่องราวดราม่าขอให้หลีกเรื่องนี้ไปเลยนะคะ เพราะมั้งสามเล่มดราม่าหมด 5555 ไม่มีเล่มไหนที่เราไม่เสียน้ำตาเลยค่ะ ถึงแม้ว่าเล่มแรกจะรันทดหน่อย แต่เล่มสองกับเล่มสามชีวิตความเป็นอยู่ของนางเอกดีขึ้น พร้อมๆกับที่นางเอกเริ่มจะมีเพื่อนหรือคนรอบข้างเข้าหานางเอกบ้างแล้ว ต่างจากเล่มแรกที่มีแต่คนรังเกียจ ถึงจะเป็นเรื่องเศร้าเคล้าน้ำตา ทว่าเรานับถือคนเขียนค่ะที่สร้างออกมาได้ซับซ้อนขนาดนี้ แถมยังบรรยายให้เสียน้ำตาอีกด้วย (อันนี้ต้องชื่นชมคนแปลที่ถ่ายทอดอารมณ์ของเรื่องได้ดีด้วย) เราเป็นไลท์โนเวลความรักที่ตราตรึงใจเราเรื่องหนึ่งเลยค่ะ

ใครจะนึกว่ามันจะมีไลท์โนเวลที่พระเอกนอกจากจะธรรมดาสุดๆแล้ว ยังขี้เหร่ด้วย (แรงไปมั้ยนะ) สำหรับ Accel World ที่มีหลายคนบอกว่านี่คือ Sword Art Online แห่งโลกอนาคตชัดๆ (ถึงขนาดที่ว่ามีคนบอกว่าคุโรยูกิฮิเมะคือลูกสาวของนางเอกและพระเอกจาก Sword Art Online ซึ่งไม่รู้จริงเท็จแค่ไหน) ตัวเรื่องจะเกี่ยวกับโลกที่มีการเชื่อมต่อข้อมูลผ่านทางสมอง สร้างโลกสมมติและแปรสภาพร่างกายได้ตามต้องการ เป็นเหมือนกับการเข้าสู่โลกแห่งเกมแบบ Sword Art Online นั่นแหละค่ะ จะมีจุดต่างอยู่หลายจุด อย่างแรกคือตัวละคร ในเรื่องทุกตัวสวยน่ารักแท้ๆ ทว่าพระเอกอย่าง ฮารุยูกิ อ้วนเตี้ยเหมือนหมูเลยค่ะ (ขนาดร่างอวตารตอนเล่นเกมยังเป็นหมูสีชมพู แต่อันนั้นน่ารักกว่าร่างคนเยอะ) เรียกได้ว่านักเขียนฉีกตัวละครเดิมๆที่เป็นชายธรรมดาไม่พอ รูปลักษณ์ยังออกไปทางขี้เหร่ด้วย  ท่าทางอ่อนแอ ปอดแหก มักจะโดนรังแกอยู่เสมอ แต่ดันเป็นชายผู้โชคดีที่มีสาวสวยแห่งโรงเรียนอย่างคุโรยูกิฮิเมะมาข้องแวะด้วย แค่นี้ก็แทบจะทำให้คนอื่นๆอิจฉาจนตาร้อนผ่าวแล้วล่ะค่ะ เราอ่านไลท์โนเวลยังไม่เท่าไหร่  แต่พอดูอนิเมะเราอดยิ้มไม่ได้ คือพระเอกมันอ้วนและเตี้ยก็จริง (สูงถึงเอวคุโรยูกิฮิเมะเองมั้ง) ดูไปดูมามันก็น่ารักดีไปอีกแบบนะ 5555 เหมือนตุ๊กตามาสคอตอะไรแบบนั้น ทางด้านเนื้อเรื่องจะเกี่ยวกับ Brain Burst โปรแกรมชนิดหนึ่งที่คุโรยูกิฮิเมะมอบให้พระเอก ซึ่งจะทำให้เขากลายร่างเป็นมนุษย์เกราะสุดเท่ รูปร่างสูงโปร่ง คนละคนกับร่างจริงเลย โดยจะให้พระเอกเล่นเกมต่อสู้เพื่อเก็บคะแนนไว้ใช้เพิ่มประสิทธิภาพในโลกจริง อย่างหยุดเวลา ประสาทสัมผัสรับรู้การเคลื่อนไหวก่อนล่วงหน้า หรือโกงเกม เป็นต้น มาแนวแอ็คชั่นที่ถ้ามองข้ามพระเอกที่รูปลักษณ์ไม่หล่อโดนใจแล้ว ก็จัดว่าใช้ได้เลยล่ะค่ะ มาสายเกมต่อสู้ และบางครั้งพระเอกก็โชว์เท่แบบที่คาดไม่ถึงด้วยค่ะ

ใครจะนึกว่ามันจะมีไลท์โนเวลที่พระเอกนอกจากจะธรรมดาสุดๆแล้ว ยังขี้เหร่ด้วย (แรงไปมั้ยนะ) สำหรับ Accel World ที่มีหลายคนบอกว่านี่คือ Sword Art Online แห่งโลกอนาคตชัดๆ (ถึงขนาดที่ว่ามีคนบอกว่าคุโรยูกิฮิเมะคือลูกสาวของนางเอกและพระเอกจาก Sword Art Online ซึ่งไม่รู้จริงเท็จแค่ไหน) ตัวเรื่องจะเกี่ยวกับโลกที่มีการเชื่อมต่อข้อมูลผ่านทางสมอง สร้างโลกสมมติและแปรสภาพร่างกายได้ตามต้องการ เป็นเหมือนกับการเข้าสู่โลกแห่งเกมแบบ Sword Art Online นั่นแหละค่ะ จะมีจุดต่างอยู่หลายจุด อย่างแรกคือตัวละคร ในเรื่องทุกตัวสวยน่ารักแท้ๆ ทว่าพระเอกอย่าง ฮารุยูกิ อ้วนเตี้ยเหมือนหมูเลยค่ะ (ขนาดร่างอวตารตอนเล่นเกมยังเป็นหมูสีชมพู แต่อันนั้นน่ารักกว่าร่างคนเยอะ) เรียกได้ว่านักเขียนฉีกตัวละครเดิมๆที่เป็นชายธรรมดาไม่พอ รูปลักษณ์ยังออกไปทางขี้เหร่ด้วย  ท่าทางอ่อนแอ ปอดแหก มักจะโดนรังแกอยู่เสมอ แต่ดันเป็นชายผู้โชคดีที่มีสาวสวยแห่งโรงเรียนอย่างคุโรยูกิฮิเมะมาข้องแวะด้วย แค่นี้ก็แทบจะทำให้คนอื่นๆอิจฉาจนตาร้อนผ่าวแล้วล่ะค่ะ เราอ่านไลท์โนเวลยังไม่เท่าไหร่  แต่พอดูอนิเมะเราอดยิ้มไม่ได้ คือพระเอกมันอ้วนและเตี้ยก็จริง (สูงถึงเอวคุโรยูกิฮิเมะเองมั้ง) ดูไปดูมามันก็น่ารักดีไปอีกแบบนะ 5555 เหมือนตุ๊กตามาสคอตอะไรแบบนั้น ทางด้านเนื้อเรื่องจะเกี่ยวกับ Brain Burst โปรแกรมชนิดหนึ่งที่คุโรยูกิฮิเมะมอบให้พระเอก ซึ่งจะทำให้เขากลายร่างเป็นมนุษย์เกราะสุดเท่ รูปร่างสูงโปร่ง คนละคนกับร่างจริงเลย โดยจะให้พระเอกเล่นเกมต่อสู้เพื่อเก็บคะแนนไว้ใช้เพิ่มประสิทธิภาพในโลกจริง อย่างหยุดเวลา ประสาทสัมผัสรับรู้การเคลื่อนไหวก่อนล่วงหน้า หรือโกงเกม เป็นต้น มาแนวแอ็คชั่นที่ถ้ามองข้ามพระเอกที่รูปลักษณ์ไม่หล่อโดนใจแล้ว ก็จัดว่าใช้ได้เลยล่ะค่ะ มาสายเกมต่อสู้ และบางครั้งพระเอกก็โชว์เท่แบบที่คาดไม่ถึงด้วยค่ะ

จะบอกว่าเรื่องนี้พล็อตเอาหลายเรื่องมายำรวมกัน คือมีทั้งทะลุมิติ มีเจ้าหญิงเจ้าชาย มีโรงเรียนเวทมนตร์ เรื่องเดียวมีพล็อตที่ซ้ำซากครบทุกอันเลยทีเดียว ตัวหน้าปกสวยดึงดูดดีแท้ๆ แต่พอขึ้นเล่มสองภาพดูจะด้อยลงไป ความหนาของหนังสือคงเดิมตามสไตล์ของสถาพรบุ๊คส์ ตัวละครชื่อค่อนข้างจำง่ายและน่ารักดี แต่ข้อเสียคือมันก็มีตัวละครเยอะพอๆกับนิยายแฟนตาซีโรงเรียนเวทมนตร์เรื่องอื่นๆ ลูนาริต้าที่เป็นนางเอก นิสัยเหมือนจะดูดี กลับเอาแต่ใจ โมโหง่าย ไม่ค่อยฟังเหตุผล ทั้งที่ตอนอยู่โลกเก่าออกจะน่ารักดี (ถึงจะติดซุ่มซ่ามหรือเอ๋อหน่อยๆ แต่ก็พอรับได้) ส่วนพระเอกออสติน นิสัยดูดีหน่อย แต่ก็ตามสูตรพระเอกนิยายแฟนตาซีคือเย็นชา ฉลาด สุขุม มักจะหาเรื่องทะเลาะกับนางเอกอยู่บ่อยครั้ง บรรดาเพื่อนๆที่มีบทเด่นรอบตัวทั้งสองคนมีอีกสามคน ขนาดเป็นเพื่อนนิสัยบางส่วนยังงี่เง่า ที่ดีที่สุดในกลุ่มเพื่อนนางเอกและพระเอกคงเป็นเปออสที่ฉลาดและรู้จักวางตัว เป็นมิตรที่ดี คอยช่วยแก้ปัญหาให้กับทุกคน ถ้าถามว่าจุดเด่นของเรื่องนี้คืออะไร คงต้องบอกว่าเป็นเรื่องความรักล่ะมั้งค่ะ เพราะเนื้อเรื่องจะคล้ายกับรักสามเส้าไขว้กันไปมา แถมยังน้ำเน่าสุดๆอีกด้วย (แต่ไม่แน่สำหรับบางคนอาจจะชอบก็ได้) ปัญหาหัวใจของแต่ละคนก็ช่างน่าปวดหัวเสียเหลือเกิน เพียงเพราะอาณาจักรไม่ถูกกันก็ไม่สามารถญาติดีกันได้ เราไม่ค่อยชอบพล็อตแบบนี้เท่าไหร่ค่ะ เพราะมันเหมือนมีดราม่าโผล่มาแต่ไกล เนื่องจากนี่เป็นอีกเรื่องที่นักเขียนหายต๋อมไปเลย จึงไม่มีทางรู้ได้ว่าเพราะเหตุใดนางเอกกับพระเอกถึงเป็นผู้ที่ถูกเลือก ทำไมสองคนนั้นจึงต้องโดนส่งวิญญาณไปยังโลกเดิม ฯลฯ ปริศนาเต็มไปหมดแต่น่าเสียดายที่ไม่ได้รับการเฉลย

จะบอกว่าเรื่องนี้พล็อตเอาหลายเรื่องมายำรวมกัน คือมีทั้งทะลุมิติ มีเจ้าหญิงเจ้าชาย มีโรงเรียนเวทมนตร์ เรื่องเดียวมีพล็อตที่ซ้ำซากครบทุกอันเลยทีเดียว ตัวหน้าปกสวยดึงดูดดีแท้ๆ แต่พอขึ้นเล่มสองภาพดูจะด้อยลงไป ความหนาของหนังสือคงเดิมตามสไตล์ของสถาพรบุ๊คส์ ตัวละครชื่อค่อนข้างจำง่ายและน่ารักดี แต่ข้อเสียคือมันก็มีตัวละครเยอะพอๆกับนิยายแฟนตาซีโรงเรียนเวทมนตร์เรื่องอื่นๆ ลูนาริต้าที่เป็นนางเอก นิสัยเหมือนจะดูดี กลับเอาแต่ใจ โมโหง่าย ไม่ค่อยฟังเหตุผล ทั้งที่ตอนอยู่โลกเก่าออกจะน่ารักดี (ถึงจะติดซุ่มซ่ามหรือเอ๋อหน่อยๆ แต่ก็พอรับได้) ส่วนพระเอกออสติน นิสัยดูดีหน่อย แต่ก็ตามสูตรพระเอกนิยายแฟนตาซีคือเย็นชา ฉลาด สุขุม มักจะหาเรื่องทะเลาะกับนางเอกอยู่บ่อยครั้ง บรรดาเพื่อนๆที่มีบทเด่นรอบตัวทั้งสองคนมีอีกสามคน ขนาดเป็นเพื่อนนิสัยบางส่วนยังงี่เง่า ที่ดีที่สุดในกลุ่มเพื่อนนางเอกและพระเอกคงเป็นเปออสที่ฉลาดและรู้จักวางตัว เป็นมิตรที่ดี คอยช่วยแก้ปัญหาให้กับทุกคน ถ้าถามว่าจุดเด่นของเรื่องนี้คืออะไร คงต้องบอกว่าเป็นเรื่องความรักล่ะมั้งค่ะ เพราะเนื้อเรื่องจะคล้ายกับรักสามเส้าไขว้กันไปมา แถมยังน้ำเน่าสุดๆอีกด้วย (แต่ไม่แน่สำหรับบางคนอาจจะชอบก็ได้) ปัญหาหัวใจของแต่ละคนก็ช่างน่าปวดหัวเสียเหลือเกิน เพียงเพราะอาณาจักรไม่ถูกกันก็ไม่สามารถญาติดีกันได้ เราไม่ค่อยชอบพล็อตแบบนี้เท่าไหร่ค่ะ เพราะมันเหมือนมีดราม่าโผล่มาแต่ไกล เนื่องจากนี่เป็นอีกเรื่องที่นักเขียนหายต๋อมไปเลย จึงไม่มีทางรู้ได้ว่าเพราะเหตุใดนางเอกกับพระเอกถึงเป็นผู้ที่ถูกเลือก ทำไมสองคนนั้นจึงต้องโดนส่งวิญญาณไปยังโลกเดิม ฯลฯ ปริศนาเต็มไปหมดแต่น่าเสียดายที่ไม่ได้รับการเฉลย

เป็นอีกหนึ่งนิยายแฟนตาซีในเครือของHappy Banana ค่ะ ที่หน้าปกธรรมดามากๆ จนดูเหมือนเป็นนิยายรักเสียมากกว่า ขนาดชื่อเรื่องกับเรื่องย่อด้านหลังปกยังแทบไม่บอกแนวว่าแฟนตาซีเลย หากไม่ลองเปิดอ่านดู ถึงจะสร้างพล็อตออกมาซ้ำๆอย่างการที่นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชาย ทว่าจุดประสงค์ของเธอไม่ใช่เพื่อเข้าโรงเรียนหรืออะไร แต่เพื่อไปสืบว่าคู่หมั้นของเธอนั้นเป็นคนยังไง เห็นแบบนี้ก็ไม่ใช่ว่าจะมารักโรแมนติกหรอกนะคะ มันมีแค่นิดหน่อย ส่วนใหญ่จะเน้นความเป็นแฟนตาซีและเรื่องราวที่เกิดขึ้นในแคว้นต่างๆที่นางเอกไปพัวพันด้วย ธีมของเรื่องมาเป็นยุโรป ให้อารมณ์คล้ายๆกับเรื่อง เจ้าหญิงจอมฟลุ๊กกับอัศวินโต๊ะกลมเลยค่ะ (อันที่จริงบรรยากาศคล้ายกันเยอะทีเดียว) บุคลิกลักษณะของนางเอกทั้งสองเรื่องก็ถอดแบบมา เพียงแต่เซเรเน่ย์ของเรื่องนี้จะขี้หงุดหงิดและออกไปทางเย็นชากว่าหน่อย นอกนั้นเหมือนหมดค่ะ ทั้งความสามารถ ทักษะทางด้านเวทมนตร์ ความฉลาด การวางตัว ดุจดั่งอัศวินหญิง ส่วนพระเอกเล็มเรย์ถูกเรียกขานว่าเจ้าชายดำ มีบุคลิกที่นางเอกเรียกว่าลาโง่ คือทั้งโง่และดื้อ (อันที่จริงพระเอกก็ไม่ได้โง่หรอกค่ะ เขาแค่โง่เรื่องพื้นๆ ทั่วไปอย่างด้านอารมณ์ความรู้สึกของคนอื่น) ฝีมือการต่อสู้ดูเหมือนสู้นางเอกก็ยังไม่ได้ ทว่าพอเขาเอาจริงก็สามารถกำจัดฝ่ายศัตรูได้อย่างเลือดเย็นผิดกับที่นางเอกปรามาสคนละคน ตัวเนื้อเรื่องนอกจากจะเน้นความสัมพันธ์ระหว่างนางเอกกับพระเอกแล้ว ยังเน้นเรื่องการเมือง ปัญหาตวามขัดแย้งภายในแคว้น และบุคคลสำคัญของแต่ละแคว้นที่นางเอกไปเกี่ยวพันด้วย ซึ่งจะค่อยๆทยอยมาปรากฎตัวค่ะ รับรองว่าจำได้ไม่ยุ่งยาก เพราะแต่ละคนจะมีบทเด่นให้รู้จักตัวละครกันได้ดียิ่งขึ้น สำนวนการบรรยายก็รวบรัด ไม่ได้ยืดยาวน่าเบื่อ แต่ก็ยังคงความสนุกได้ น่าจะถูกใจหลายๆคนนะคะ

เป็นอีกหนึ่งนิยายแฟนตาซีในเครือของHappy Banana ค่ะ ที่หน้าปกธรรมดามากๆ จนดูเหมือนเป็นนิยายรักเสียมากกว่า ขนาดชื่อเรื่องกับเรื่องย่อด้านหลังปกยังแทบไม่บอกแนวว่าแฟนตาซีเลย หากไม่ลองเปิดอ่านดู ถึงจะสร้างพล็อตออกมาซ้ำๆอย่างการที่นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชาย ทว่าจุดประสงค์ของเธอไม่ใช่เพื่อเข้าโรงเรียนหรืออะไร แต่เพื่อไปสืบว่าคู่หมั้นของเธอนั้นเป็นคนยังไง เห็นแบบนี้ก็ไม่ใช่ว่าจะมารักโรแมนติกหรอกนะคะ มันมีแค่นิดหน่อย ส่วนใหญ่จะเน้นความเป็นแฟนตาซีและเรื่องราวที่เกิดขึ้นในแคว้นต่างๆที่นางเอกไปพัวพันด้วย ธีมของเรื่องมาเป็นยุโรป ให้อารมณ์คล้ายๆกับเรื่อง เจ้าหญิงจอมฟลุ๊กกับอัศวินโต๊ะกลมเลยค่ะ (อันที่จริงบรรยากาศคล้ายกันเยอะทีเดียว) บุคลิกลักษณะของนางเอกทั้งสองเรื่องก็ถอดแบบมา เพียงแต่เซเรเน่ย์ของเรื่องนี้จะขี้หงุดหงิดและออกไปทางเย็นชากว่าหน่อย นอกนั้นเหมือนหมดค่ะ ทั้งความสามารถ ทักษะทางด้านเวทมนตร์ ความฉลาด การวางตัว ดุจดั่งอัศวินหญิง ส่วนพระเอกเล็มเรย์ถูกเรียกขานว่าเจ้าชายดำ มีบุคลิกที่นางเอกเรียกว่าลาโง่ คือทั้งโง่และดื้อ (อันที่จริงพระเอกก็ไม่ได้โง่หรอกค่ะ เขาแค่โง่เรื่องพื้นๆ ทั่วไปอย่างด้านอารมณ์ความรู้สึกของคนอื่น) ฝีมือการต่อสู้ดูเหมือนสู้นางเอกก็ยังไม่ได้ ทว่าพอเขาเอาจริงก็สามารถกำจัดฝ่ายศัตรูได้อย่างเลือดเย็นผิดกับที่นางเอกปรามาสคนละคน ตัวเนื้อเรื่องนอกจากจะเน้นความสัมพันธ์ระหว่างนางเอกกับพระเอกแล้ว ยังเน้นเรื่องการเมือง ปัญหาตวามขัดแย้งภายในแคว้น และบุคคลสำคัญของแต่ละแคว้นที่นางเอกไปเกี่ยวพันด้วย ซึ่งจะค่อยๆทยอยมาปรากฎตัวค่ะ รับรองว่าจำได้ไม่ยุ่งยาก เพราะแต่ละคนจะมีบทเด่นให้รู้จักตัวละครกันได้ดียิ่งขึ้น สำนวนการบรรยายก็รวบรัด ไม่ได้ยืดยาวน่าเบื่อ แต่ก็ยังคงความสนุกได้ น่าจะถูกใจหลายๆคนนะคะ